fb

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg

Za każdy dar łaski bądź wdzięczny, a większego staniesz się godny, bo wdzięczność za otrzymane łaski jest modlitwą o nowe” - Św. S. Pelczar
Doświadczenie pokazuje, że wdzięczność w dzieciach jest zapowiedzią szczęśliwej przyszłości” - Św. Jan Bosko

Wdzięczność jest wartością, która daje radość obu stronom tj osobie wyrażającej wdzięczność i przyjmującej. Osoba , która przyjmuje podziękowanie dostaje potwierdzenie swojego działania i jednocześnie zachętę do dalszego starania się. Osoba zaś dziękująca spłaca niejako pierwszą ratę długu wobec tego, co otrzymała.
Nie każdy dziękuje, nie każdy umie dziękować. Niektórzy uważają, że nie muszą, bo to im się należy np. dzieci nieraz tak twierdza zwracając się do rodziców, inni nie potrafią dziękować..
Wdzięczności uczymy się, jest niezbędna, aby wprowadzić ciepło i radość w relacje między ludźmi.

  1. Jestem wdzięczny wobec rodziców, rodziny.
    Jaką wdzięczność okażesz swoim rodzicom, takiej spodziewaj się od swoich dzieci” - Tales z Miletu.
    Z rodziną przeżywamy różne chwile i te dobre i te złe. Czasem mamy jej dość. Ale nie sposób nie zauważać starań rodziców w wychowanie, zapewnienie warunków swoim dzieciom.
    Propozycje dla rodziców: Uczmy dzieci dziękowania. Niech ojciec zainspiruje dziecko, aby dziękowało mamie, a mama, aby dziecko dziękowało tacie.

  2. Jestem wdzięczny wobec szkoły, klasy.
    Nawet, jeśli szkoła, koleżanki, koledzy czy nauczyciele nie spełniają naszych oczekiwań, starajmy się dostrzec dobre strony naszej społeczności. Wyobraźmy sobie, co by było, gdybyśmy nie mogli uczyć się, nie mieli takich warunków, jakie mamy. Wielu dzieciom nie jest to dane.
    Propozycje dla rodziców: zawsze, gdy jest koniec roku jest w zwyczaju, że dzieci i rodzice dziękują nauczycielom, Dyrekcji. Ważne jest, aby podziękowania płynęły z serca, wówczas atmosfera wspólnej pracy staje się błogosławiona.
    Umiejcie być wdzięczni każdemu, kto wyświadcza wam dobrodziejstwo. Umiejcie wytężoną pracą, dobrym zachowaniem, być pociechą waszych przełożonych” - Św. Jan Bosko

  3. Jestem wdzięczny Bogu.
    To wdzięczność za wszystko, za to, że istniejemy, za wszelkie dobra, ale też i za nieoczekiwane trudności, które posłużyły do mojego rozwoju.
    Pierwszym i najważniejszym zadaniem człowieka wobec talentów, jakie otrzymuje, jest otworzyć na nie swe ręce i przyjąć je dobrym sercem, a więc z radością i wdzięcznością wobec Dawcy" - Abp. S. Nowak
    Propozycje dla rodziców: pamiętajmy, że „najlepiej człowiek prosi, gdy dziękuje” - St. Wyszyński.
    Okazując wdzięczność człowiek ofiaruje Bogu to, czym został przezeń obdarowany i czyniąc tak dostępuje chwały” - Św. Ireneusz

Alicja Dzwonkowska

Nie ma rzeczy, której nie można zdobyć wytrwałą pracą i pilnym staraniem” - Seneka
Talent jest to kawałek szlachetnego, ale surowego metalu, dopiero pilna praca go obrobi i wartość mu wielką nadaje” - Ks. Stanisław Staszic
Nigdy, nigdy, nigdy nie poddawaj się” - Winston Churchil

W maju zastanawiamy się nad tą wartością. Jest to również okres wytężonej pracy dla uczniów, którzy chcą mieć dobre oceny. Wytrwałość jest wartością przejawiającą się w cierpliwości, konsekwencji, determinacji, pracowitości, systematyczności, stanowczości, silnej woli, wierze i zaufaniu do siebie. Jest przeciwieństwem lenistwa, słomianego zapału i chaotyczności.
Wszyscy rodzice, którzy chcą dobrze wychować swoje dzieci wiedzą z własnego doświadczenia, jak wiele muszą mieć wytrwałości w swoich dążeniach i jak bardzo ważny jest wybór właściwego celu.

Proponujemy następujące tematy:

  1. Wybieram cele możliwe do zrealizowania w krótkim czasie.
    Mały cel tj. taki, który można osiągnąć szybko. Jest nam potrzebny po to, aby móc doświadczać radości z jego spełnienia, poczuć własną siłę sprawczą i zadowolenie. To wzmacnia wiarę i zaufanie do siebie, a tym samym chęć do wysiłku. Niezmiernie ważne dla dziecka jest dostrzeganie i docenianie jego wysiłku przez rodziców. Pamiętajmy również o zachęcaniu do pokonywania lub omijania pojawiających się przeszkód.
    Zadanie dla rodziców: razem ze swoim dzieckiem wybiorę cel do zrealizowania w ciągu 1 tygodnia. Obserwuję, w jaki sposób moje dziecko realizuje go, wspieram je i pomagam osiągnąć sukces.

  2. Cele długoterminowe.
    Nasze małe działania powinny mieć sens czyli dawać coś dobrego lub być częścią większego celu. Perspektywa działania w długim czasie dla dziecka jest często mało motywująca i atrakcyjna. Aby jego wysiłki nie szły na marne rodzice mogą ukierunkowywać jego uwagę i rozbudzać ambicje. Pozwalając wybierać cele powinniśmy właściwie ocenić możliwości dziecka oraz sposoby jego uzyskania jak również możliwości motywowania.
    Zadanie dla rodziców: wspólnie z dzieckiem ustalę jeden cel długofalowy, określę czas i warunki jego realizacji oraz etapy dochodzenia do niego (jeśli zachodzi taka konieczność).

  3. Ustalam sposoby motywowania siebie.
    Aby osiągnąć cel musimy mieć motywację. Im bardziej atrakcyjny jest cel, tym więcej mamy zapału. Przy celu zbyt odległym po pierwszym okresie wzmożonego zapału następuje jego osłabienie. Ważne jest, by w początkowym etapie wykonać jak najwięcej, gdyż to będzie nas mobilizowało w okresie osłabienia. Pomocą niezbędną jest system nagród. Dzieci cieszą się nawet małymi nagrodami. Wymaga to od rodziców czujności i życzliwej uwagi, by wspierać dziecko wtedy, gdy tego potrzebuje oraz uczyć pokonywać lub omijać przeszkody.
    Zadanie dla rodziców: ustalę sposoby nagradzania dziecka po każdym etapie i po osiągnięciu celu i powiem mu o tym.

  4. Jestem wytrwały w stawaniu się lepszym człowiekiem.
    To oznacza, że poprzez realizowanie celów stajemy się nie tylko pewniejsi siebie czy też zadowoleni z siebie, ale również możemy popracować nad tymi naszymi cechami osobowości, które nie są dobre np. reagowanie złością, lenistwo…
    Podobnie jak w zadaniach szkolnych możemy sobie wyznaczyć cel krotki i dłuższy oraz sposoby motywowania siebie. Dzieci chętnie podejmują wyzwania, jeśli dorośli tego od nich oczekują i nagradzają ich nie tylko materialnie lecz także uwagą, wspólnie spędzonym czasem itd.
    Zadanie dla rodziców: razem z dzieckiem wybiorę cel, który zmienia nas na lepsze. Zredagujemy umowę określającą czas, warunki i nagrodę np. będziemy dla siebie mili – nie podnosimy głosu, rozmawiamy bez pretensji, żalu…, nagrodą będzie wspólne wyjście.

Mamy szczególny czas, w którym na pierwszym miejscu jest dbanie o kondycję fizyczna i psychiczną, dbanie o zdrowie. Jesteśmy niejako zmuszeni, aby postępować właściwe w tym obszarze. Ze zdrowiem nierozerwalnie łączy się kondycja psychiczna i duchowa. Pamiętając o tym, że Bóg ma siłę, aby zmienić to, czego człowiek ze swojej własnej woli nie potrafi, starajmy się nie zagubić kontaktu z Bogiem. Wykonujmy to, do czego jesteśmy zobowiązani, najlepiej jak potrafimy. Właściwe postępowanie rozumiane jako prawość daje nam nie tylko satysfakcję z siebie i z relacji z innymi, ale również z bycia człowiekiem związanym z Bogiem i słuchającym Jego.

Tematy szczegółowe:

  1. Właściwe postępowanie względem własnej osoby
    Odpowiednie postępowanie względem siebie łączy się z szacunkiem do siebie i odpowiedzialnością za to w jaki sposób dbam o swoje ciało, umysł, jak je używam i w jakich zamiarach. Zasady, regulaminy, przykazania powstały z mądrości i w trosce o człowieka. Jako rodzice powinniśmy zapoznać swoje dzieci z ich treścią i sposobem rozumienia, a także pokazać zastosowanie w codziennym życiu.
    Propozycje dla rodziców: ograniczę spożywanie niezdrowej żywności oraz oglądanie agresywnych czy nieodpowiednich filmów.

    Zadaniem rodziców jest wychowywanie samych siebie oraz swoich dzieci do zrozumienia informacji i umiejętności wyboru przekazu, jakie one zawierają, bez poddawania się im, lecz w sposób niezależny i odpowiedzialny. Tam, gdzie zadanie to jest wykonane właściwie, środki informacji społecznej przestają być w życiu rodziny niebezpiecznym rywalem, który zastawia sidła na podstawowe zadania rodziny, a stanowią cenne okazje do rozsądnej konfrontacji z rzeczywistością i stają się pożytecznymi składnikami w procesie stopniowego dojrzewania ludzkiego, które jest niezbędne we wprowadzeniu młodzieży w życie społeczne” - Jan Paweł II (Rola komunikacji społecznej wobec zadań rodziny, „L`Obsservatore Romano” 1980, nr 1 (5), s.5)

    „Wiadomo, że środki przekazu społecznego oddziałują na psychikę odbiorców tak pod względem uczuciowym i intelektualnym, jak moralnym, a nawet religijnym, zwłaszcza młodych. Mogą zatem mieć dobroczynny wpływ na życie i zwyczaje rodzin oraz na wychowanie dzieci, lecz jednocześnie kryją zasadzki i niebezpieczeństwa, których nie należy lekceważyć i mogą stać się nosicielami – czasem, zręcznie i systematycznie wmanewrowanymi, co niestety zdarza się w różnych krajach świata – ideologii rozkładających i zniekształcających poglądy na życie, rodzinę, religię, moralność, nieszanujących prawdziwej godności i przeznaczenia człowieka” Jan Paweł II (Adhortacje, t.1, Kraków 2006, s.194)

  2. Dobre postępowanie w relacjach z innymi
    Bycie w odpowiednich relacjach z otoczeniem oznacza, że nie wywyższamy się ani też nie obniżamy swojego znaczenia. Efektem jest właściwa komunikacja z osobami oraz lepsze samopoczucie. Gdyby wszyscy postępowali zgodnie z ustalonymi regułami, nie miałaby miejsce przemoc i walka, kłamstwo i manipulacja.
    Propozycje dla rodziców: przedstawiam jasno swoje stanowisko i oczekiwania w sytuacjach konfliktowych. Spokojnie wysłuchuję argumentów czy usprawiedliwień dziecka. W przypadkach uzasadnionych dopilnuję, by dziecko poniosło konsekwencje.

  3. Powinność wobec sumienia.
    Sumienie jest głosem Boga w nas. Każdy je posiada, chociaż nie każdy dobrze je słyszy. Jest oczywiste, że jeśli coś używamy, to musimy o to dbać (np. samochód). Dotyczy to również sumienia.
    W jaki sposób? Przede wszystkim powinno być czyste. Nie pozwólmy, aby emocje czy złe działania wobec innych zanieczyściły go. Zaniedbania czy błędne formowanie sumienia dotknie nas boleśnie w przyszłości.

    Całe prawo Boże – wypisane niegdyś na kamiennych tablicach, a równocześnie wpisane odwiecznie w sercach ludzkich. Tak, że i ci, co nie znają Dekalogu, znają jego istotną treść. Bóg głosi prawo moralne nie tylko słowami Przymierza – Starego Przymierza z góry Synaj i Chrystusowej Ewangelii – głosi je samą wewnętrzną prawdą tego rozumnego stworzenia, jakim jest człowiek. To Boże prawo moralne jest dane człowiekowi i równocześnie dla człowieka: dla jego dobra… Jeśli człowiek burzy ten fundament, szkodzi sobie: burzy ład życia i współżycia ludzkiego w każdym wymiarze…” - Jan Paweł II (Pielgrzymki do ojczyzny, Przemówienia, homilie, Kraków 2006, s.564-565)
    Propozycje dla rodziców: zaobserwuję, czy moje dziecko nie usprawiedliwia swojego zachowania posługując się kłamstwem, niedopowiedzeniami czy niewłaściwym rozumieniem obowiązków.

    Wychowanie sumienia jest zadaniem całego życia .Od najmłodszych lat wprowadza ono dziecko w poznawanie i praktykowanie wewnętrznego prawa, rozpoznawanego przez sumienie. Roztropne wychowanie kształtuje cnoty; chroni lub uwalnia od strachu, egoizmu i pychy, fałszywego poczucia winy i dążeń do upodobania w sobie, zrodzonego z ludzkich słabości i win. Wychowanie sumienia zapewnia wolność i rodzi pokój serca” - KKK (1731-34, 1749-54, 1762-65)

Alicja Dzwonkowska

Szczerość można określić jako prawdomówność. Jest to jednak zawężone rozumienie szczerości. Prawdomówność to aspekt jej przejawiania się. Niezmierzone piękno wewnętrzne posiada człowiek, który potrafi być szczery wobec samego siebie, wobec innych oraz w obliczu Boga. Szczerość obdarza nas spokojem i siłą, umożliwia wznoszenie się w rozwoju. Jest to uczciwość i życie w Prawdzie.
Wzorem poprzednich miesięcy zaczynamy od tematu dotyczącego naszej osobowości, uczuć, postaw poprzez analizę relacji z innymi ludźmi przechodzimy do Tego, który jest motorem i celem naszego istnienia czyli Boga.

Tematy związane ze szczerością:

  1. Szczerość wobec samego siebie – to odkrywanie prawdy o sobie czyli o tym, co jest we mnie dobre, a co złe. Szukanie wewnątrz odpowiedzi na pytania: jaki jestem i kim jestem. Dla dzieci będzie to prosta odpowiedź np. jestem uczniem, synem, córką, trudności mogą nastąpić w odpowiedzi na pytanie „jaki jestem”. Z pewnością będą to wypowiedzi oparte na informacjach od rodziców, nauczycieli, kolegów, koleżanek Warto wsłuchać się w nie, gdyż mogą nam pomóc w zmianie naszych zachowań.
    Propozycje dla rodziców: Zaobserwuj co mówi dziecko, czy jest to prawdą (czyją).Zastanów się dlaczego tak mówi. Może należy coś wyjaśnić? Wskaż mu jak wiele dobra jest w nim oraz to, co mógłby jeszcze zmienić.

  2. Szczerość w relacjach z innymi
    Im młodsze dziecko tym bardziej jest szczere i prawdziwe. Z czasem uczy się, że nie zawsze jest to mile widziane, a często karane. Uczy się zachowywać tak, by mu to się opłacało. Szczere postępowanie nie jest łatwe i dla dorosłych. Istnieje wiele dylematów np. czy powiedzieć komuś przykrą prawdę i w jaki sposób. Jako dorośli możemy logicznie przewidywać skutki swojego zachowania, ale musimy być świadomi tego, że istnieje wyższa płaszczyzna na której wybieramy sercem. Przypomnę rozmowę Sokratesa z uczniem, którego spotkał na ulicy i który chciał koniecznie mu przekazać nową informację. Sokrates zapytał:
    -czy to co chcesz powiedzieć jest prawdą?
    -czy to co chcesz powiedzieć jest koniecznością?
    -czy to co chcesz powiedzieć nie skrzywdzi nikogo?
    Gdybyśmy sami pamiętali o tych pytaniach, uniknęlibyśmy wielu zranień.
    Propozycje dla rodziców: Porozmawiaj z dzieckiem o jego koleżankach i kolegach, których lubi i o tych, których nie lubi. Masz szansę podpowiedzieć dziecku jak postępować zwłaszcza z tymi, z którymi nie układa się najlepiej. Wybierzcie razem jakąś strategię postępowania.

  3. Szczerość wobec Boga.
    Możemy oszukać innych (mogą myśleć o nas lepiej niż zasłużyliśmy), możemy znaleźć wiele argumentów by usprawiedliwić, wybielić swoje zachowanie, ale nie uda nam się oszukać Boga. Bóg rezyduje w sercu każdego człowieka, Jego głos to nasze sumienie. Nawet, jeśli zagłuszymy go w danym okresie poprzez styl życia, przyjęcie innych priorytetów, argumentów przychodzi taki czas, gdy musimy spojrzeć na siebie, na to co zrobiliśmy, zastanowić się, kim jest dla mnie Bóg i czego ode mnie oczekuje.
    Propozycje dla rodziców: Rozmawiajmy z dzieckiem o Bogu, o Jego mocy, sile, opiece i prowadzeniu. Czytajmy o życiu Jezusa. Formułujmy w dziecku potrzebę rozmowy z Bogiem. Uczmy go słuchania i odpowiadania na pytanie: czego Bóg ode mnie oczekuje.

    Alicja Dzwonkowska

 



W tym miesiącu skupimy się nad tematem pokoju w nas i wokół nas, nad naszymi emocjami i uczuciami, relacjami. Nie ma pokoju w nas, jesteśmy szarpani przez wykorzystywanie jednych przez drugich, bogatsi chcą być bardziej zamożni, chciwi są ciągle nienasyceni. Nie potrafimy opanowywać swoich emocji, często działamy pod ich wpływem komplikując relacje z innymi. Jesteśmy w niewoli złych nawyków, z których nie wiemy jak zrezygnować lub brakuje nam determinacji. To wszystko powoduje, że marzenie o życiu w spokoju oddala się. Niemniej warto choć na trochę zatrzymać się nad tą wartością.
A oto tematy do refleksji:

  1. Pokój w nas samych. Emocje. Wiara w Boga jako gwarancja pokoju.
    Z doświadczenia wiemy, że to właśnie silne emocje powodują, iż nie możemy utrzymać długo pokojowego nastawienia. Denerwuje nas otoczenie, warunki w jakich jesteśmy, to, że dzieci nie słuchają nas, nie spełniają naszych oczekiwań itp. Jest tysiące powodów, by być niespokojnym. I chociaż wiemy, że swoimi postawami, uczuciami wpływamy na najbliższe otoczenie, a zwłaszcza na dzieci, to zapominamy o tym na co dzień.
    Dlatego zadaniem dla rodziców niech będzie wybranie takiej sytuacji denerwującej, pomyślenie o niej, zaplanowanie spokojnej reakcji i zastosowanie jej przy najbliższej okazji. Potem można powiedzieć o tym swojemu dziecku, jak można się zmienić. To będzie najlepszy i najbardziej wiarygodny dla niego przykład.(więcej informacji o emocjach było zawartych w moim wcześniejszym artykule „Emocje”)
    W tym niesprzyjającym czasie niezbędne dla rozwoju naszego jest umacnianie wiary w Boga, w jego opiekę i prowadzenie. Człowiek do końca nie zrozumie i sam nie potrafi tak zabezpieczyć się, aby jego życie nie dostarczało mu powodów do zmartwień, niepokojów i nie budziło negatywnych emocji. Zaufanie Bogu budzi i umacnia wewnętrzny spokój.
  2. Pokój wokół nas. Relacje i konflikty oraz sposoby ich rozwiązywania.
    Pokoju nie możemy nikomu podarować w prezencie, ale wzajemnie wpływamy na jego doświadczanie. Inaczej czujemy się przebywając z osobą wzburzoną, a inaczej z osobą o pokojowym nastawieniu. Wówczas wszystko staje się prostsze, jaśniejsze i łatwiejsze do pokonania. Ważne jest być uważnym i nie prowokować wyzwalania się trudnych relacji, rozwiązywać konflikty tak, by obie strony były chociaż w części usatysfakcjonowane. Oczywiście granicą jest niekrzywdzenie i poczucie sprawiedliwości.
    Zadaniem dla rodziców jest pomóc dziecku rozwiązać chociaż jeden wybrany konflikt i porozmawiam o tym.

Alicja Dzwonkowska

Koncentracja jest umiejętnością skupienia uwagi na określonym temacie, jest też uważnością w życiu codziennym Jest tym głębsza, im większe jest zainteresowanie daną sprawą lub czynnością. Koncentracja zapewnia sukcesy w uczeniu się i zrozumieniu niełatwych zagadnień. Wiąże się z szacunkiem i poważaniem i jest oznaką człowieka rozwijającego się. Dzięki uważności możemy odkrywać to, czego na pozór nie widać, możemy bardziej docenić to, co mamy, to co zostało stworzone przez Boga. Umiejętność skupiania się nie jest nam podarowana. Należy ją ćwiczyć codziennie.

Brak kierunku, a nie brak czasu, to jest problem. Wszyscy mamy po dwadzieścia cztery godziny na dobę” - Zig Ziglar
Skupienie jest kluczem do manifestowania swoich pragnień” - Stephen Richards
Koncentracja jest sekretem siły” - R.W. Emerson
Chodzi na skupieniu się na walce, a nie na strachu” - Robin Roberts
Pasja jest energią. Poczuj moc, która pochodzi ze skoncentrowania się na tym, co nas ekscytuje” - Oprah Winfrey
Nie możesz polegać na swoich oczach, kiedy twoja wyobraźnia jest nieostra” - Mark Twain

Często zdarza się, że chcemy skupić się na czymś lecz mamy z tym kłopoty. Zaczynamy bujać w obłokach, myśli uciekają. Aby pomoc sobie w koncentracji na zadaniu należy:

  • zaplanować to, co będziemy robić,
  • wypocząć przed działaniem, (zmęczenie jest największym wrogiem koncentracji),
  • zrobić kilka ćwiczeń fizycznych, po to, by dotlenić mózg,
  • uporządkować otoczenie, wyłączyć to, czego w tym momencie nie potrzebujemy np. komputer, muzykę, telefon, skupić się na jednej czynności,
  • odrzucić krytykę siebie i swoich umiejętności,
  • pracować w małych blokach, robić sobie przerwy na rozluźnienie.

Uwaga jest nam potrzebna nie tylko do nauki, ale również do codziennego życia. Taka uważność nie tylko wzbogaca nasze życie, ale uczy metod i dostarcza narzędzi do skutecznego radzenia sobie ze stresem, obniża napięcie, daje dużo pozytywnych emocji, neutralizuje obawy i lęki.

Korzyści z koncentracji:

  • nabycie umiejętności aktywnego skupiania uwagi,
  • poczucie własnej skuteczności i kreatywności,
  • przyjmowanie postawy aktywnej w trudnych sytuacjach,
  • radzenie sobie z trudnymi emocjami, ze stresem,
  • wzmacnianie siły koncentracji,
  • większy spokój wewnętrzny, większy dystans do problemów,
  • zwiększona jasność umysłu,
  • pewność siebie i odwaga,
  • elastyczność
  • spostrzegawczość,
  • postawa akceptacji i nieosądzania,
  • otwarcie na innych, optymizm.

Koncentrację mogą utrudniać:

  • czynniki zakłócające i zbyt silne bodźce z otoczenia,
  • słaba kondycja fizyczna wywołana niewystarczającą ilością snu, niewłaściwym odżywianiem, itp.
  • nadmierne lub niedostateczne obciążenie zadaniami,
  • osobiste nastawienie do sytuacji, lenistwo,
  • brak samodyscypliny i zła samoorganizacja,
  • presja otoczenia,
  • stres
  • brak motywacji spowodowanej negatywnymi oczekiwaniami, nie dostrzegania pozytywnego celu, wyolbrzymiania problemów, nie rozwiązywanie na bieżąco trudnych sytuacji, nieczystym sumieniem.

Co wzmacnia koncentrację?

  • sporządzanie planu dziennego z uwzględnieniem ram czasowych na poszczególne czynności oraz własnej kondycji i wydajności w ciągu dnia, wyszczególnienie zadań priorytetowych,
  • przygotowanie warunków ( wyłączenie telefonów, określenie godzin w których możesz kontaktować się, czy też rozmawiać, uporządkowanie otoczenia)
  • wiara w siebie, w swoje zdolności i możliwości, pamiętanie o swoich mocnych stronach, w przypadku trudności umiejętność szukania informacji. Myślenie pozytywne potęguje zdolność koncentracji,
  • uwolnienie głowy od trudnych problemów, odsunięcie problemów osobistych na bok,
  • zajmowanie się jedną sprawą,
  • dostrzeganie atrakcyjności zadania,
  • dostrzeganie wysiłku już włożonego, dodawanie sobie otuchy, nagradzanie siebie, robienie krótkich przerw,
  • odpowiednie odżywianie, dobra kondycja fizyczna,
  • świadome pozbywanie się napięć, relaks, dbanie o nasze zmysły,
  • wytrwałość w zmierzaniu do osiągnięcia wyznaczonego celu, nie poddawanie się,
  • ćwiczenia usprawniające funkcjonowanie mózgu, ćwiczenia pamięci,

Propozycje dla rodziców: eliminuję to, co może rozpraszać uwagę mojego dziecka podczas uczenia się. Porozumiewam się jasnymi komunikatami. Pokazuję, że można skupiać się tylko na jednym zadaniu w określonym czasie. Nauczę dziecko chociaż jednego sposobu eliminowania nadmiernego pobudzenia.

Alicja Dzwonkowska

Tematem grudniowym jest życzliwość. Okoliczności świąteczne powodują, że staje się on bardziej naturalnym i mamy wiele okazji, by wyrażać ją w słowach, myślach i działaniach. Czy jednak nasze życzenia są osadzone w prawdzie? Czy naśladujemy zwyczaje, nawyki bez zaangażowania serca i zrozumienia ich znaczenia, ich istoty. Bóg wciela się w postać człowieka, aby ludzie mogli okazać mu serce, aby przekazać fizycznie to, co jest najważniejsze dla ludzkości. Poprzez swoje życie, pokazuje nam, co jest najważniejsze, jakimi wartościami kierować się oraz to, że nigdy nie jesteśmy sami. Święta są świętem duchowym, co oznacza oczyszczenie serca z gniewu, żalu, złości, nienawiści, dumy, egoizmu, wrogości i pozwolenie, aby w nim pojawiła się miłość w jej różnych aspektach, życzliwość, współczucie, zrozumienie. Święta nie są okazją do picia i objadania się, lecz winny być krokiem w naszym rozwoju duchowym, wewnętrznym, bo tylko wtedy będą miały znaczenie.

Tematy szczegółowe:

  1. Życzliwość w szkole
    Twoją kulturę i poziom można poznać po języku, jakiego używasz na co dzień
    Zawsze ilekroć się uśmiechasz do swojego brata i wyciągasz do niego rękę, zawsze wtedy jest Boże Narodzenie” - Matka Teresa
    Pierwszym i jednym z najokrutniejszych narzędzi przemocy jest ludzki język” - Matka Teresa
    Propozycje dla rodziców: Cytaty do przemyślenia wspólnie z dziećmi.

  2. Życzliwość w domu
    Być życzliwym, dobrym dla osoby, która jest dobra dla nas nie jest wielkim wysiłkiem, ale być życzliwym dla osoby wrogiej nam, krzywdzącej nas jest wyzwaniem, z którym mamy okazję zmierzyć się. Zapomnieć o tym, co nam złego uczyniła, chociaż na jakiś czas jest miarą naszego rozwoju.
    Propozycje dla rodziców: niech święta będą okazją do wprowadzenia spokoju do naszego domu, bądźmy zadowoleni, że możemy być razem.

  3. Bóg jest zawsze życzliwy 
    Gdy świat jest przytłoczony nienawiścią, wrogością, nie możemy poddawać się pesymizmowi, bo zawsze jest Ktoś, kto jest dla nas życzliwy, nawet wtedy, gdy robimy błędy. Nie odrzuca nas, nie skreśla. Czeka cierpliwie, byśmy byli gotowi przyjąć to, co chce nam dać. Gdy zwracamy się do Niego, nie tylko prosząc o coś, ale wielbiąc Go, myśląc o Nim, dostrzeżemy Jego obecność w różnych zdarzeniach naszego życia.
    Propozycje dla rodziców: Jesteśmy Jego dzieckiem, a więc niejako spadkobiercami Jego darów, talentów, cech. Znajdźmy je w sobie. Prośmy Jego o to, by pozwolił nam doznawać swojej życzliwości oraz obdarzył możliwością przekazania jej dalej, innym osobom.

Alicja Dzwonkowska

Optymizm jest wartością niezbędną dla utrzymania zdrowia psychicznego i fizycznego. Wśród nawału informacji, częściej negatywnych i rysujących katastroficzną wizję świata, należy uruchamiać wewnętrzną siłę w człowieku nakazującą myśleć z nadzieją o przyszłości, dostrzegać ukryte cele w zdarzeniach, inspirując się do sensownych i dobrych działań. Optymizmem możemy „zarazić” innych, otworzyć ich i ułatwić wspólne działania.
Synonimami optymizmu są: dobry nastrój, nadzieja, pogoda ducha, pozytywne myślenie, pozytywne nastawienie, radosne usposobienie, wiara w lepsze jutro, ufność, harmonia wewnętrzna, pogoda, zrównoważenie, zadowolenie, radość życia, wiara w przyszłość, afirmacja życia.
Pozytywne myślenie i optymizm to nie naiwne postrzeganie świata. Nie możemy bagatelizować otaczającej nas rzeczywistości, ale w jej ocenie kierować się zdrowym  rozsądkiem. Optymizm to styl myślenia nakierowany na rozwiązanie pojawiających się problemów. To nadzieja, że rozwiązanie jest gdzieś może ukryte, skoro jest problem. Człowiek wierzący w Boga ma zaufanie i jest przeświadczony w Jego nieustającą opiekę.
Często ulegamy lękom, niepokojom, zmartwieniom pochodzącym z informacji dopływających do naszego umysłu. Jest to ograbianie siebie z siły wewnętrznej. Również nadmierne rozmyślanie nad przeszłością, traumatycznymi zdarzeniami, budzenie negatywnych emocji nie tylko nas nie uwalnia od nich, ale nie pozwala nam żyć teraźniejszością.
Dlatego tak ważne jest, aby nauczyć się dostrzegać dobro w każdym zdarzeniu, aby wierzyć, że wszystko potrafi ułożyć się dobrze.
A oto kilka inspirujących cytatów:
Bierz od świata to, co ci daje, ale nie domagaj się tego, czego ci dać nie chce. Natomiast prosić zawsze możesz
Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, jakie ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi” - S. Wyszyński
Optymistę spotyka w życiu tyle samo niepowodzeń i tragedii co pesymistę, ale optymista znosi to lepiej” - M. Seligman
Po drugiej stronie chmur zawsze jest czyste niebo” - E. Schmitt
Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było odszukać choć jednej gwiazdy. Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy. Pogódź się z życiem, takim jakie ono jest. Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość. Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie” - P. Bosmans
Odkąd Jezus pokonał śmierć, żaden optymizm nie jest w Kościele przesadą” - ks. J. Tischner
Wstań, nie skupiaj się na swoich słabościach i wątpliwościach, żyj wyprostowany” - Jan Paweł II
Pielęgnuj swoje marzenia, trzymaj się swoich ideałów. Maszeruj śmiało wg muzyki, którą Ty słyszysz. Wielkie biografie powstają z ruchu do przodu, a nie z oglądania się do tyłu” - Paulo Coelho

Bez względu na wszystko  optymista pozytywnie patrzy w przyszłość:

  • nie wywyższa się, ale zna swoją wartość,
  • nie jest idealny, ale stara się być lepszym człowiekiem,
  • nie jest wszechstronnie uzdolniony, ale wierzy w swoje możliwości,
  • popełnia błędy, ale wyciąga z nich wnioski,
  • zdarzają mu się porażki, ale potrafi podnieść się z upadku,
  • nie wszystko zawsze mu wychodzi, ale zawsze wytrwale dąży do celu,
  • żyje tak, aby w przyszłości nie mieć wyrzutów sumienia z powodu przegranych szans.

Bierz od świata to, co ci daje, ale nie domagaj się tego, czego ci dać nie chce. Natomiast prosić zawsze możesz
Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, jakie ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi” - S. Wyszyński

Alicja Dzwonkowska

Przyjaźń jest wyjątkową relacją między ludźmi. To nie tylko osobista sympatia, ale też otwarcie się na innego człowieka, na jego potrzeby, to chęć rozumienia go w każdej okoliczności życiowej. Opiera się na wzajemnym zaufaniu, solidarności i gotowości do bezwarunkowej pomocy. Prawdziwa przyjaźń wpływa na naszą osobowość pozytywnie. Daje nam możliwość do eliminowania uprzedzeń, nienawiści, nieczułości, zazdrości i działań egoistycznych. Mamy szansę wykazywać się postawą pełną empatii i zrozumienia.
Przyjaciel to ktoś, kto nadal wierzy w ciebie, choć nikt inny nie wierzy, łącznie z tobą samym; słucha, chociaż słuchał tego już wiele razy; jest przy tobie, gdy ci się nie układa i nigdy nie mówi: a nie mówiłem?; pomaga ci pozbierać i skleić to, co stłukłeś” - Albert Camus

W tym miesiącu skupimy się na następujących tematach szczegółowych:

  1. Jestem w przyjaźni z samym sobą.

    „Nie można być przyjacielem dla kogokolwiek, nie będąc przyjacielem dla siebie” - Eleonora Roosevelt

    Zaprzyjaźnienie się z sobą wymaga akceptacji siebie samego. Każdy z nas ma różne tendencje, cechy, nawyki, które nie zawsze są dobre lub nie zawsze podobają się nam. Jednak świadomość ich posiadania jest punktem wyjścia do zmiany. Nasze ciało, umysł, zmysły możemy użyć w dobrym lub złym celu. Możliwość wyboru, to jest przywilej człowieka. Pokazujmy dzieciom, w jaki sposób dokonywać dobrych wyborów, ukazując ich konsekwencje.
    Propozycje dla rodziców: wspólnie z dzieckiem zastanówmy się nad działaniami, które będą świadczyły o tym, że jestem przyjacielem dla siebie samego. Jeśli przygotowuję się do lekcji, to jestem przyjacielem; jeśli oglądam niewłaściwe filmy, to wpuszczam niedobre sceny, słowa do własnego umysłu i w rezultacie jestem dla siebie nieprzyjacielem. Być przyjacielem dla siebie to również akceptacja siebie jako uczennica lub uczeń.

  2. Otwieram się na przyjaźń z innymi.
    „Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód smutku, potrafi sprawić, że znów wraca radość” - Autor nieznany
    „Prawdziwym przyjacielem jest ten, dzięki któremu staję się lepszy” - Jan Paweł II
    „Życzliwe słowa przyjaciół mogą być krótkie i łatwe do wypowiedzenia, ale ich działanie jest naprawdę wielkie” - Matka Teresa
    „Nieszczerość jest wrogiem każdej przyjaźni” - Św. Augustyn
    „Egoizm jest trucizną przyjaźni”

    Dobrze jest mieć takie osoby, z którymi możemy rozwijać relacje przyjacielskie. Jeśli dzieci widzą, że ich rodzice mają przyjaciół, w naturalny sposób uczą się przyjaznych postaw wobec innych ludzi.
    Propozycje dla rodziców: Porozmawiam o tym, co wzmacnia przyjaźń, a co osłabia.

  3. Przyjaźń Bogiem.
    Z doświadczenia wiemy, że przyjaźnie pomiędzy ludźmi różnie kończą się, ale przyjaźń z Bogiem jest zawsze niezawodna. Jest swoista polisa na życie. Niezależnie na jakim poziomie jesteśmy, w jakim miejscu Bóg zawsze jest gotowy do przyjaźni z nami. Często człowiek nie jest chętny do tego typu relacji, przeszkadza mu własne ego.
    Propozycje dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem, co oznacza zaprzyjaźnić się z Bogiem. To nic innego jak zaufać Jemu, wsłuchiwać się w Jego głos, Jego słowa. Jeśli Jego słowa są dla nas drogowskazem, są ważne dla nas, wtedy okazujemy gotowość życia w przyjaźni z Bogiem.

Alicja Dzwonkowska

Obecnie bardzo często w przestrzeni publicznej mówimy o wartościach. Co zatem kryje się pod tym pojęciem? Potoczne rozumienie wartości oznacza, że coś jest dla mnie ważne, jakieś idee, zasady wynikające z nich, autorytety uznane, coś do czego dążymy, coś czym kierujemy się w naszych wyborach. I często następuje zamieszanie w takim pojmowaniu wartości, bo to, co jest dla jednych ważne dla innych niekoniecznie. Pomieszanie tych pojęć jest na rękę tym, którzy postępują niewłaściwie w wymiarze etycznym czy moralnym. Dla nich wartościowe jest to, co służy realizacji ich egoistycznych potrzeb, często krzywdzących czy szkodzących innym osobom. Prawdziwymi wartościami są takie, których jakość nie zmienia się, a efektem jest poczucie zadowolenia i radości oraz głębsze zrozumienie swojego człowieczeństwa, godności z tym związanej. Wartością jest to, co służy rozwojowi duchowemu, co zbliża nas do Boga, co przejawia się w dobrym działaniu i myśleniu, co jest niezaprzeczalnie dobre. Wartością jest udzielenie pomocy potrzebującemu, pocieszenie, porada, kierowanie w dokonywaniu dobrych wyborów, a nie to, co wprowadza zamieszanie, zniesławia innych, powoduje utratę godności, nie takie działanie, które zło nazywa dobrym. 

Każdy z nas posiada w sobie zdolności do odróżnienia tego co dobre od tego co złe. Kierując się nimi rozwijamy w sobie szlachetne myśli, uczucia, działania i w ten sposób wzmacniamy oraz pogłębiamy rozumienie wartości. Właściwe rozumienie ich wyzwala wewnętrzną siłę.

Początek strony