Start

Tematem grudniowym jest życzliwość. Okoliczności świąteczne powodują, że staje się on bardziej naturalnym i mamy wiele okazji, by wyrażać ją w słowach, myślach i działaniach. Czy jednak nasze życzenia są osadzone w prawdzie? Czy naśladujemy zwyczaje, nawyki bez zaangażowania serca i zrozumienia ich znaczenia, ich istoty. Bóg przejawia się w postaci człowieka, jako Jego syn, aby ludzie mogli okazać mu serce, aby przekazać fizycznie to, co jest najważniejsze dla ludzkości. Poprzez swoje życie, Jezus pokazuje nam, co jest najważniejsze, jakimi wartościami kierować się oraz to, że nigdy nie jesteśmy sami. Święta są świętem duchowym, co oznacza oczyszczenie serca z gniewu, żalu, złości, nienawiści, dumy, egoizmu, wrogości i pozwolenie, aby w nim pojawiła się miłość w jej różnych aspektach, życzliwość, współczucie, zrozumienie. Święta nie są okazją do picia i objadania się, lecz winny być krokiem w naszym rozwoju duchowym, wewnętrznym, bo tylko wtedy będą miały znaczenie.

Tematy szczegółowe:

Jestem życzliwy wobec siebie samego.
Nie oznacza pozwolenie sobie na wszystko, co przychodzi do głowy. Oznacza myślenie perspektywiczne i wybieranie tego, co jest dobre, co jest moralne.
Propozycje dla rodziców: zrezygnuję z jednego kłopotliwego, niedobrego działania, nawyku, zwyczaju. Poproszę o to samo swoje dziecko.
Jestem życzliwy dla innych osób.
Być życzliwym, dobrym dla osoby, która jest dobra dla nas nie jest wielkim wysiłkiem, ale być życzliwym dla osoby wrogiej nam, krzywdzącej nas jest wyzwaniem, z którym mamy okazję zmierzyć się. Zapomnieć o tym, co nam złego uczyniła, chociaż na jakiś czas jest miarą naszego rozwoju.
Propozycje dla rodziców: niech święta będą okazją do wprowadzenia spokoju do naszego domu, bądźmy zadowoleni, że możemy być razem.
Bóg jest zawsze życzliwy.
Gdy świat jest przytłoczony nienawiścią, wrogością, nie możemy poddawać się pesymizmowi, bo zawsze jest Ktoś, kto jest dla nas życzliwy, nawet wtedy, gdy robimy błędy. Nie odrzuca nas, nie skreśla. Czeka cierpliwie, byśmy byli gotowi przyjąć to, co chce nam dać. Gdy zwracamy się do Niego, nie tylko prosząc o coś, ale wielbiąc Go, myśląc o Nim, dostrzeżemy Jego obecność w różnych zdarzeniach naszego życia.
Propozycje dla rodziców: Jesteśmy Jego dzieckiem, a więc niejako spadkobiercami Jego darów, talentów, cech. Znajdźmy je w sobie. Prośmy Jego o to, by pozwolił nam doznawać swojej życzliwości oraz obdarzył możliwością przekazania jej dalej, innym osobom.

Alicja Dzwonkowska

Tematem wiodącym w listopadzie będzie odwaga. Odwaga jest związana z cnotą męstwa. Również inne wartości takie cechy jak otwartość, szczerość, roztropność, mądrość, wytrwałość idą w parze z odwagą. Niekiedy zastanawiamy się dlaczego jedni są odważni, a inni nie. Niektórzy nie postępują odważnie z wygodnictwa, lenistwa, leku przed krytyką, odrzuceniem, wolą działać stereotypowo, nie chcą wyróżniać się. Jednak jaki byłby świat bez ludzi odważnych, bez śmiałych pomysłów, bez ryzykownych działań? Nie byłoby żadnego postępu. Nie bylibyśmy wolnym krajem. Miesiąc listopad jest szczególnym dla kraju, w którym to oddajemy szacunek osobom wyjątkowo oddanym i odważnym w swych działaniach.

Tematy szczegółowe:

Odwaga wobec samego siebie.
Jest spojrzenie na siebie i dostrzeżenie nie tylko dobrych, ale i tych gorszych naszych cech, zachowań, przyzwyczajeń. Odwaga polega na przyznaniu się do ich posiadania i chęci dokonania zmiany na lepsze.
Propozycje dla rodziców: przygotuję swoje dziecko do zmiany, niech wykona takie coś, czego się obawia, że nie da sobie rady. Nagrodzę za dobre wykonanie, a nawet za próbę wykonania.
Odwaga wobec innych.
Żyjemy w rodzinie, w społeczeństwie, które to wpływa na nasze zachowania. Bardzo często działamy wbrew własnym odczuciom i sądom, pod wpływem innych osób, np. kłamiemy, zgadzamy się na złe zachowanie, aby komuś przypodobać się.
Propozycje dla rodziców: jeśli zaobserwowałem, że moje dziecko ulega złym wpływom innych, porozmawiam z nim o tym i wspólnie ustalimy strategię postępowania na przyszłość. Jeśli dziecko zrobiło coś złego zachęcę go do przeproszenia i wynagrodzenia. Pochwalę za dobrą postawę i odwagę.
Odwaga bycia wiernym Bogu.
Jest to temat raczej dla starszych dzieci. Niemniej umiłowanie, zaufanie, wielbienie Boga należy wpajać od najmłodszych lat. Dziecko winno wiedzieć, że zawsze może polegać na Bogu, zawsze i wszędzie może zwrócić się do Niego i prosić Go o wszystko. Kontakt z Nim uzyskujemy poprzez wielbienie Go, czytanie o Nim, myślenie o Nim, rozmowę z Nim, modlitwę.
Propozycje dla rodziców: wspólnie z dzieckiem ułożymy modlitwę, prośbę o odwagę, wiarę.

Alicja Dzwonkowska

Tolerancja jest postawą akceptacji dla innych, szacunku dla różnic, które występują między ludźmi. Postawa tolerancyjna potrzebna jest również dla siebie samego, zwłaszcza, gdy popełniamy błędy. Błędy są informacją potrzebną do tego, aby się zmienić. Nie tylko szkoła jest miejscem, gdzie dostrzegane są nasze błędy. Umiejętność spostrzegania własnych błędów i korygowania ich pod wpływem świadomej refleksji(dorośli) czy też posłuszeństwa (dzieci) powoduje, że wzrastamy.

Tolerancja jest otwartością na innych, oznacza również gotowość uczenia się od nich. Być tolerancyjnym oznacza wzniesienie się ponad różnice, ponad odmienności, ponad to, co nam się nie podoba. To również dostrzeganie tego, co dobre w innych i przyjmowanie tego, co dobre. To wzniesienie się ponad własne ego.
Tolerancja jest hamuje myślenie wywyższające i pogardzające innymi. Brak tolerancji wynika często z niewiedzy, uprzedzeń, stereotypowego myślenia czy lęku, powoduje napięcia i konflikty, doprowadza do konfrontacji o różnych wymiarach, nawet wojennych.

W październiku będziemy poruszać następujące tematy związane z tolerancją:

Tolerancja wobec koleżanek i kolegów. Granice tolerancji.
Oczywistym jest, że wszyscy musimy umieć zarówno stawiać granice innym jak i szanować cudze granice. Dotyczy to granic fizycznych, emocjonalnych, intelektualnych i duchowych. Właściwy system granic gwarantuje nam bezpieczeństwo w kontaktach z innymi ludźmi, wzmacnia postawę szacunku dla cudzych granic, daje nam możliwość wyrażenia niezgody na nieodpowiednie działania.
Propozycje dla rodziców: przeprowadzę rozmowę z dzieckiem na temat granic w domu i w szkole oraz ponoszenia konsekwencji w przypadkach ich przekraczania.
Tolerancja wobec starszych.
Ten temat jest związany z szacunkiem oraz dostrzeganiem roli osób starszych i ich potrzeb. Zdarza się, że osoby starsze są zniecierpliwione czy zachowują się nieprzyjemnie. Spróbujmy poznać przyczyny takiego zachowania i zrozumieć ich sytuację. Oczywiście wiele osób starszych jest dla dzieci wspaniałymi opiekunami i obdarzają je bezwarunkową miłością. Za to jesteśmy im wdzięczni.
Propozycje dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem o osobach starszych w rodzinie. Wspólnie z dzieckiem pomodlę się o pomyślność dla nich.
Akceptacja i pomoc osobom niepełnosprawnym oraz osobom z innych kultur i narodowości.
Obecnie, gdy istnieje możliwość dla nas i dla innych przenoszenia się poza granice własnego kraju zdarza się, że w jakimś środowisku jesteśmy obcy. Zadaniem obecnego wieku jest otwieranie się i poznawanie innych zwyczajów, dostrzeganie uwarunkowań różnych zachowań i wartości różnych kultur. Aby kogoś ocenić należy bliżej poznać jego historię. Dotyczy to również osób niepełnosprawnych. Często nie pomagamy, bo nie znamy ich i zwyczajnie boimy się ich.
Propozycje dla rodziców: razem z dzieckiem pomogę przynajmniej jednej osobie.
Bóg jest źródłem tolerancji i akceptacji.
W swojej dobroci i miłości Bóg stworzył człowieka na swoje podobieństwo. Wyposażył go0 w różne talenty, możliwości . Iskra Boga w sercu każdego pozwala nam rozpoznawać Go, słyszeć, kochać i doskonalić się. Ludzkość wielokrotnie odwracała się od Boga i zawsze to była ślepa uliczka, kończąca się licznymi nieszczęściami. Dzisiaj już świat już nie pyta czy Bóg istnieje, ale poszukuje Go różnymi metodami. Świat potrzebuje boskiego porządku, sprawiedliwości, prawego działania, miłości i pokoju. Zawsze ilekroć świat jest na krawędzi katastrofy, Bóg śpieszy prawym ludziom z pomocą. Pamiętając o tym, że jest On naszym niezawodnym Opiekunem i z Niego pochodzą prawdziwe wartości, możemy zawsze wzorować się na Nim i zaufać Mu.
Propozycje dla rodziców: modlitwa jest postrzegana jako obowiązek. Zapominamy, że jest przywilejem człowieka rozumnego. Pokażmy dzieciom, że korzystamy z tego przywileju codziennie i nauczmy je zwracać się do Boga. Jest to koło ratunkowe, które ofiarujemy im na całe życie.

Alicja Dzwonkowska

Ten rok szkolny rozpoczniemy od wartości odpowiedzialność. Wartość ta najbardziej związana jest z prawym i właściwym postępowaniem. Stopień odpowiedzialności zależy od wieku, roli jaką pełnimy. My skupimy się na trzech aspektach : odpowiedzialności wobec szkoły, wobec rodziny i wobec Boga.

Odpowiedzialność wobec szkoły.
Każdy uczeń ma nie tylko prawa, ale i obowiązki. Można się z nimi zapoznać w statucie szkoły, regulaminie, w zasadach oceniania ucznia, w procedurach postępowania w sytuacjach krytycznych. Nie wykonywanie obowiązków wiąże się z ponoszeniem konsekwencji. Uczeń odpowiedzialny jest nie tylko za swój rozwój, swoje umiejętności, ale również za to, jak funkcjonuje w klasie, jaki wkład wnosi w to, aby relacje między uczniami były dobre, czy nie daje negatywnego przykładu dla innych.
Propozycje dla rodziców: przypomnę o zasadach zachowania w szkole, zorientuję się, czy moje dziecko zna system oceniania, regulamin i akceptuje go, czy ma wszystkie potrzebne książki, pomoce.
Odpowiedzialność wobec rodziny.
Dom jest miejscem, w którym powinniśmy czuć się bezpiecznie. Tam jesteśmy najbardziej autentyczni i tam przeżywamy najgłębiej swoje doświadczenia. Dlatego tak ważna jest wrażliwość na potrzeby i pragnienia członków rodziny, okazywanie szacunku i zrozumienia, nie prowokowanie konfliktów, wybaczanie i nie wykorzystywanie innych. Odpowiedzialności uczymy się od najmłodszych lat.
Propozycje dla rodziców: rozdzielę sprawiedliwie obowiązki domowe między swoje dzieci wg ich możliwości. Doceniam za odpowiedzialne zaangażowanie się w zajęcia domowe. Zapraszam swoje dzieci do wspólnych działań na rzecz domu.
Odpowiedzialność wobec Boga.
Jest ona najwyższej wagi. Jednocześnie uzależniona od naszego funkcjonowania na co dzień. Jeśli odpowiedzialnie postępujemy wobec nauczycieli, szkoły, rodziców i innych osób, to jesteśmy odpowiedzialni też wobec Boga. Oczywiście ważne jest, abyśmy nasze dziecko swoim przykładem i przykładami dobrych ludzi, literatury, Pisma św. uwrażliwiali i uczyli mądrego i rozważnego postępowania.
Propozycje dla rodziców: przypomnę o tym, że rozmowa, modlitwa daje nam potrzebne siły, aby żyć odpowiedzialnie. Praktykuję codziennie.

Alicja Dzwonkowska

Już szósty raz rozpoczynamy realizację programu „Wychowanie w wartościach” do którego zapraszamy również rodziców. Na stronie internetowej szkoły zamieszczamy różne pomocne propozycje i współgrające z programem. Program „Wychowanie w wartościach” jest też filarem całościowego programu wychowawczego i profilaktycznego. Chcemy dać uczniom bazę wartości, którymi warto kierować się w życiu, jeśli chcemy odczuwać spokój i zadowolenie. Wartości są bowiem drogowskazami, szczególnie potrzebnymi w dokonywaniu wyborów, podejmowaniu decyzji czy też w codziennym odróżnianiu dobra od zła.
Angażując się wspólnie z rodzicami, opierając się na podobnych ocenach, na podobnym rozumieniu priorytetów, kierując się nimi na co dzień, dajemy naszym dzieciom zasoby, z których będą mogli oprzeć swe moralne życie.
Prawdziwe wartości są trwałe i zakotwiczone w Bogu. Tam mają swe źródło, bo stamtąd pochodzi wszelkie dobro czyli miłość, życzliwość, prawda, odwaga, odpowiedzialność, tolerancja, wytrwałość, szacunek, przyjaźń, wiara, mądrość, roztropność itd.
Każdy z nas posiada w sercu iskrę Bożą, która czyni go dzieckiem Bożym i dzięki czemu może rozpoznawać dobro i pomaga wzrastać wartościom. Mamy w sobie nasiona prawdziwych wartości, ale często są one przykryte naszą osobowością, naszymi nawykami, cechami niesprzyjającymi ukazywaniu się dobra w nas. Zadaniem wychowawców i rodziców jest dostrzeżenie tego, co dobre w uczniu i pomaganie w ukazywaniu tego wewnętrznego piękna.
Zależy nam na tym, by nasi wychowankowie byli odważni, ale nie butni, mądrzy lecz nie zarozumiali, kulturalni i pewni siebie, znali swoją wartość, ale nie samolubni, mieli określone kompetencje, ale nie poniżający innych, współczujący i życzliwi, mówili prawdę, ale tak, by nie krzywdzić innych, szanowali innych i byli szanowani, akceptowali to, co służy dobru, kochali i szanowali rodziców, starszych i Boga, aby zawsze słyszeli Jego głos i kierowali się nim.