Start

Przyjaźń jest taką relacją, którą możemy rozwijać w każdym momencie swojego życia. Z prawdziwej przyjaźni emanuje sympatia i otwartość na drugą osobę. Opiera się na wzajemnym zaufaniu, solidarności i gotowości do bezwarunkowej pomocy. Jeśli chcemy być przyjacielem musimy być gotowi do eliminowania uprzedzeń, nienawiści, nieczułości, zazdrości i działań egoistycznych. Musimy wykazać się postawa pełną empatii i zrozumienia.

„Przyjaciel to ktoś, kto nadal wierzy w ciebie, choć nikt inny nie wierzy, łącznie z tobą samym; słucha, chociaż słuchał tego już wiele razy; jest przy tobie, gdy ci się nie układa i nigdy nie mówi: a nie mówiłem? ;pomaga ci pozbierać i skleić to, co stłukłeś” - Albert Camus

W tym miesiącu skupimy się na następujących tematach szczegółowych:

Jestem w przyjaźni z samym sobą.
„Nie można być przyjacielem dla kogokolwiek, nie będąc przyjacielem dla siebie” - Eleonora Roosevelt
Zaprzyjaźnienie się z sobą wymaga akceptacji siebie samego. Każdy z nas ma różne tendencje, cechy, nawyki, które nie zawsze są dobre. Jednak świadomość ich posiadania jest punktem wyjścia do zmiany. Nasze ciało, umysł, zmysły możemy użyć w dobrym lub złym celu. Możliwość wyboru, to jest przywilej człowieka. Pokazujmy dzieciom, w jaki sposób dokonywać dobrych wyborów, ukazując ich konsekwencje.
Propozycje dla rodziców: wspólnie z dzieckiem zastanówmy się nad działaniami, które będą świadczyły o tym, że jestem przyjacielem dla siebie samego. Jeśli przygotowuję się do lekcji, to jestem przyjacielem ; jeśli oglądam niewłaściwe filmy, to wpuszczam niedobre sceny, słowa do własnego umysłu i w rezultacie jestem dla siebie nieprzyjacielem.
Otwieram się na przyjaźń z innymi.
„Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód smutku, potrafi sprawić, że znów wraca radość” - autor nieznany
„Prawdziwym przyjacielem jest ten, dzięki któremu staję się lepszy” - Jan Paweł II
Dobrze jest mieć takie osoby, z którymi możemy rozwijać relacje przyjacielskie. Jeśli dzieci widzą, że ich rodzice mają przyjaciół, w naturalny sposób uczą się przyjaznych postaw wobec innych ludzi.
Propozycje dla rodziców: podzielę się własnymi doświadczeniami dotyczącymi przyjaźni. Porozmawiam o tym, co wzmacnia przyjaźń, a co osłabia.
Przyjaźń z Bogiem.
Z doświadczenia wiemy, że przyjaźnie pomiędzy ludźmi różnie kończą się, ale przyjaźń z Bogiem jest zawsze niezawodna. Niezależnie na jakim poziomie jesteśmy, w jakim miejscu Bóg zawsze jest gotowy do przyjaźni z nami. Często człowiek nie jest chętny do tego typu relacji, przeszkadza mu własne ego.
Propozycje dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem, w jaki sposób możemy utrzymywać przyjaźń z Bogiem, co oznacza „czyste serce” i co nam pomaga uczynić je czystym.

Alicja Dzwonkowska

„Nie ma rzeczy ,której nie można zdobyć wytrwałą pracą i pilnym staraniem” - Seneka
„Talent jest kawałek szlachetnego, ale surowego metalu, dopiero pilna praca go obrobi i wartość mu wielką nadaje” - Ks. Stanisław Staszic
„Nigdy, nigdy, nigdy nie poddawaj się” - Winston Churchil

W maju zastanawiamy się nad wytrwałością. Jest to również okres wytężonej pracy dla uczniów, którzy chcą mieć dobre oceny. Wytrwałość jest wartością przejawiającą się w cierpliwości, konsekwencji, determinacji, pracowitości, systematyczności, stanowczości, silnej woli, wierze i zaufaniu do siebie. Jest przeciwieństwem lenistwa, słomianego zapału i chaotyczności.
Wszyscy rodzice, którzy chcą dobrze wychować swoje dzieci wiedzą z własnego doświadczenia jak wiele muszą mieć wytrwałości w swoich dążeniach i jak bardzo ważny jest wybór właściwego celu.

Proponujemy następujące tematy:

Wybieram cele możliwe do zrealizowania w krótkim czasie.
Mały cel tj. taki, który można osiągnąć szybko jest nam potrzebny po to, aby móc doświadczać radości z jego spełnienia, poczuć własną siłę sprawczą i zadowolenie. To wzmacnia wiarę i zaufanie do siebie, a tym samym chęć do wysiłku. Niezmiernie ważne dla dziecka jest dostrzeganie i docenianie jego wysiłku przez rodziców. Pamiętajmy również o zachęcaniu do pokonywania lub omijania pojawiających się przeszkód.
Zadanie dla rodziców: Razem ze swoim dzieckiem wybiorę cel do zrealizowania w ciągu 1 tygodnia. Obserwuję w jaki sposób moje dziecko realizuje, wspieram je i pomagam osiągnąć z sukcesem.
Cele długoterminowe
Nasze małe działania powinny mieć sens czyli dawać coś dobrego lub być częścią większego celu. Perspektywa działania w długim czasie dla dziecka jest często mało motywująca i nieatrakcyjna. Aby jego wysiłki nie szły na marne rodzice mogą ukierunkowywać jego uwagę i rozbudzać ambicje. Pozwalając wybierać cele powinniśmy ocenić właściwie możliwości dziecka oraz sposoby jego uzyskania jak również możliwości motywowania.
Zadanie dla rodziców: wspólnie z dzieckiem ustalę jeden cel długofalowy, określę czas i warunki jego realizacji oraz etapy dochodzenia do niego (jeśli zachodzi taka konieczność)
Ustalam sposoby motywowania siebie
Aby osiągnąć cel musimy mieć motywację. Im bardziej atrakcyjny jest cel tym więcej mamy zapału. Przy celu zbyt odległym po pierwszym okresie wzmożonego zapału następuje jego osłabienie. Ważne jest, by w początkowym etapie wykonać jak najwięcej, gdyż to będzie nas mobilizowało w okresie osłabienia. Pomocą niezbędną jest system nagród. Dzieci cieszą się nawet małymi nagrodami. Wymaga to od rodziców czujności i życzliwej uwagi, by wspierać dziecko wtedy, gdy tego potrzebuje oraz uczyć pokonywać lub omijać przeszkody.
Zadanie dla rodziców: ustalę sposoby nagradzania dziecka po każdym etapie i po osiągnięciu celu i powiem mu o tym.
Jestem wytrwały w stawaniu się lepszym człowiekiem
Oznacza to, że poprzez realizowanie celów powinniśmy nie tylko stawać się pewniejsi siebie czy też zadowoleni z siebie, lecz również to, że możemy popracować nad tymi naszymi cechami osobowości, które nie są dobre np. reagowanie złością, lenistwo…
Podobnie jak w zadaniach szkolnych możemy sobie wyznaczyć cel krótki i dłuższy oraz sposób motywowania siebie np. przez 1 miesiąc będę pracowity. Dzieci chętnie podejmują wyzwania, jeśli dorośli tego od nich oczekują i nagrodzą ich nie tylko materialnie lecz także uwagą, wspólnie spędzonym czasem itd.
Zadanie dla rodziców: razem z dzieckiem wybiorę cel, który zmienia nas na lepsze. Zredagujemy umowę określającą czas, warunki i nagrodę np. będziemy dla siebie mili – nie podnosimy głosu, rozmawiamy bez pretensji, żalu…, nagrodą będzie wspólne wyjście do kina.

Alicja Dzwonkowska

W kwietniu zastanowimy się nad prawym czyli dobrym postępowaniem. Człowiek prawy to taki, który w swoim myśleniu, mówieniu i działaniu kieruje się przyjętymi standardami etycznymi, który nie kłamie, postępuje sprawiedliwie, kieruje się zasadami przyzwoitości, dobrego zachowania, a przede wszystkim kieruje się własnym sumieniem. Aby tak żyć potrzebna jest nam odwaga, motywacja do dociekania prawdy oraz wycofywanie się ze złego działania. Okres Wielkanocny jest szansą do dokonywania pozytywnych zmian.

Tematy szczegółowe:

Właściwe postępowanie względem własnej osoby.
Odpowiednie postępowanie względem siebie łączy się z szacunkiem do siebie i odpowiedzialnością za to w jaki sposób dbam o swoje ciało, umysł, jak je używam i w jakich zamiarach. Zasady, regulaminy, przykazania powstały z mądrości i w trosce o dobro człowieka. Jako rodzice powinniśmy zapoznać swoje dzieci z ich treścią i sposobem rozumienia, a także pokazać zastosowanie w codziennym życiu. Jesteśmy odpowiedzialni za nasze ciało, myśli i działania. Pokarmem dla nas jest nie tylko to, co spożywamy, ale też to, jakimi treściami karmimy nasze zmysły, czyli co oglądamy, czego słuchamy, itp.
Zadanie dla rodziców: ograniczę spożywanie niezdrowej żywności oraz oglądanie agresywnych czy nieodpowiednich filmów.
Prawość w relacjach z innymi.
Bycie w odpowiednich relacjach z otoczeniem oznacza, że nie wywyższamy się, ani też nie obniżamy swojego znaczenia. Efektem jest właściwa komunikacja z osobami oraz lepsze samopoczucie. Gdyby wszyscy postępowali zgodnie z ustalonymi regułami, nie miałaby miejsce przemoc i walka, kłamstwo i manipulacja. Szczerość w relacjach podyktowana mądrością, nacechowana troską o innych jest właściwym postępowaniem. A więc nie zawsze musimy mówić coś, co jest prawdą, ale drugą osobę pogrąży w rozpaczy czy bezsilności. Maksyma „mów tylko to, co jest prawdą, co jest konieczne i co nie skrzywdzi innych” jest stale aktualna.
Zadanie dla rodziców: przedstawiam jasno swoje stanowisko, oczekiwania w sytuacjach konfliktowych. Spokojnie wysłuchuję argumentów czy usprawiedliwienia dziecka. W przypadkach uzasadnionych dopilnuję, by dziecko poniosło konsekwencje.
Powinność wobec sumienia
Sumienie jest głosem Boga w nas. Każdy je posiada, chociaż nie każdy dobrze je słyszy. Jest oczywiste, że jeśli coś używamy, to musimy o to dbać (np. samochód). Dotyczy to również sumienia.
W jaki sposób? Przede wszystkim powinno być czyste, nie pozwólmy, aby emocje takie jak złość, zazdrość, gniew, chciwość, pycha oraz złe działania wobec innych zanieczyszczały go. Zaniedbania czy błędne formowanie sumienia dotknie nas boleśnie w przyszłości.
Zadania dla rodziców: zaobserwuję, czy moje dziecko nie usprawiedliwia swojego zachowania posługując się kłamstwem, niedopowiedzeniami czy niewłaściwym rozumieniem obowiązków.

Alicja Dzwonkowska

Wartością realizowaną w styczniu będzie sprawiedliwość. Jest ona trudna do realizacji, ale aby odczuwać spokój najbardziej pożądana. Daje nam poczucie ładu, porządku i bezpieczeństwa. Jest ona ściśle związana z zasadami społecznymi i właściwym postępowaniem. Zawsze przywraca równowagę w nas. Sprawiedliwa kara umożliwia nam wzrastanie wewnętrzne.
Szkoła i dom są miejscami, gdzie szczególnie dotyka nas niesprawiedliwość, każdy taki fakt bardziej rani nas niż w innych środowiskach. Rodzi się wtedy gniew, złość, bunt, żal i rozgoryczenie. Aby temu zapobiec, określane są prawa i obowiązki ucznia. Dobrze jest jeśli i w domu wszyscy są świadomi swoich praw i obowiązków i gdy jest to podział sprawiedliwy.
W każdym społeczeństwie obywatele również mają swoje prawa i powinności. Idealnie byłoby, gdyby prawa ustanowione przez człowieka miały swoje źródło w prawie Boskim.

Tematy poruszane w styczniu to:

Sprawiedliwość w domu.
Zadanie dla rodziców: zastanowię się nad przywilejami i obowiązkami swoich dzieci w domu, czy są adekwatne do ich możliwości. Może należy je zmienić, by były bardziej sprawiedliwe?
Sprawiedliwość w szkole.
Zadanie dla rodziców: przeprowadzę rozmowę ze swoimi dziećmi na ten temat. Jeśli to konieczne zwrócę się o pomoc do wychowawcy klasy.

Alicja Dzwonkowska

Kolejny raz pochylamy się nad wartością zwaną szacunkiem. Jest ona aspektem dobrego, właściwego zachowania. Nasze relacje z innymi nie ułożą się dobrze, jeśli nie będziemy doznawali szacunku i nie będziemy szacunkiem darzyć osoby. Dotyczy to zarówno środowiska rodzinnego, szkolnego jak i zawodowego. Każdy, kto odnosi się z szacunkiem będzie też szanowany, lubiany i poważany. Pogarda, lekceważenie, poniżanie, gniew, obmawianie są efektem małej świadomości godności własnej i innych osób. Poniżając innych często chcemy okazać się lepszymi, bardziej wartościowymi.

Szacunek przejawia się w akceptacji drugiego człowieka, w życzliwości, w gotowości do udzielenia rad czy pomocy, w grzecznym i kulturalnym odnoszeniu się, w unikaniu robienia przykrości.

Tematy szczegółowe:

Szanuję siebie.
Szacunek do siebie wyraża się w: dbaniu o higienę osobistą, właściwym odżywaniu się, czytaniu dobrej literatury, właściwym korzystaniu z mediów. Ponadto szacunek do siebie wyrażamy w nabywaniu świadomości swoich mocnych i słabych stron oraz obronie siebie, gdy jestem obrażany.
Propozycje dla rodziców: dopilnuję, aby moje dziecko dbało o higienę osobistą.
Szanuję rodziców i nauczycieli.
Oznacza to, że oczekujemy od ucznia uważnego słuchania rodziców i nauczycieli, mówienia im prawdy o sobie, doceniania trudu i pracy rodziców, wyrażania wdzięczności, witania się z nauczycielami, zwracania się do nauczycieli w sposób kulturalny i opanowany, wykonywania obowiązków zleconych przez nauczyciela.
Propozycje dla rodziców: nie pozwolę, by dziecko okłamywało mnie.
Szanuję koleżanki i kolegów.
Bardzo łatwo wyszukujemy w innych ludziach ich słabe strony, negatywne cechy. Trudność sprawia nam dostrzeganie dobrych stron. Dlatego chcemy nauczyć uczniów dostrzegania w każdym coś wartościowego, pozwalania innym mieć własne zdanie, używania w rozmowie właściwego języka i szanowania granic.
Propozycje dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem o koleżankach i kolegach akcentując ich dobre strony, zalety, umiejętności bez wzbudzania zazdrości czy poczucia niższości.
Szanuję otaczający mnie świat.
Oznacza to, że chcemy, aby uczniowie utrzymywali porządek w miejscu, w którym przebywają, dbali o przyrodę korzystając z niej, szukali autorytetów wśród wartościowych ludzi, dbali o wyposażenie szkoły, szanowali tradycje narodowe.
Propozycje dla rodziców: dopilnuję, by moje dziecko zostawiało porządek w miejscu z którego korzystało.

Alicja Dzwonkowska

Aby dobrze żyć i radzić sobie z trudnymi zdarzeniami potrzebujemy swoje życie oprzeć na takich wartościach jak miłość, prawe postępowanie, pokój, niekrzywdzenie siebie i innych. Rozmowy na temat naszych wartości pozwolą na wzrastanie świadomości w nas wszystkich. Dlatego w tym roku powrócimy do niektórych tematów proponowanych w poprzednich latach. Zaczniemy od współpracy jako wartości niezbędnej do dobrego samopoczucia w społeczności szkolnej.
Współpracując rozwijamy komunikację, zrozumienie innych, współodczuwanie, uczymy się unikać lub rozwiązywać kwestie sporne, tworzymy pozytywne więzi oraz stajemy się bardziej odpowiedzialni. Dzięki współpracy mamy poczucie tworzenia, uczymy się zaufania do innych osób, doznajemy wspólnych emocji w wysiłkach. Doświadczenia jakie otrzymujemy wzbogacają i modulują naszą osobowość. Możemy wyeliminować nasze lęki przed ludźmi lub przynajmniej je poznać, możemy podnieść poczucie wartości, poznać siebie w różnych okolicznościach.
Oczywiście jest jeden kluczowy warunek, aby współpraca owocowała wymienionymi darami , mianowicie powinna występować tylko i wyłącznie w dążeniach do dobrych i etycznych celów.

Tematy szczegółowe:

Współpraca w zespole klasowym.
Jako rodzice niekiedy słyszymy skargi czy opinie naszych dzieci na temat różnych trudności w relacjach, zwłaszcza w pracy grupowej. Zdarza się, że jakieś dziecko chce narzucać innym swą wolę za wszelka cenę, krytykuje innych, oskarża, atakuje, obmawia i inicjuje konflikty. Jeśli dotyczy to naszego dziecka musimy się przyjrzeć i dostrzec gdzie nauczyło się takich strategii postępowania, jakie korzyści z takiego postępowania otrzymuje.
Propozycje dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem na temat zajęć grupowych w klasie, rozpoznam problemy i zastanowię się, kogo naśladuje moje dziecko i w jaki sposób mogę osłabić niepożądane zachowania oraz wzmocnić to, co dobre.
Współdziałanie w rodzinie.
Codziennie obserwujemy, jak nasze dziecko postępuje w domu, jakie ma relacje z nami, z rodzeństwem, czy nastawione jest tylko na branie, czy i jak wywiązuje się z powierzonych obowiązków. Dziecko winno aktywnie uczestniczyć w życiu rodziny, być zaangażowanym w pomoc innym, dostrzegać potrzeby najbliższych osób, gdyż wtedy czuje się potrzebne i uczy się funkcjonowania w grupie, uczy się podstawowych czynności domowych, potrafi docenić wysiłek innych osób i być wdzięcznym. Dziecko jest bardzo ważne, ale nie można uczynić go centrum uwagi.
Propozycje dla rodziców: przydzielę stały obowiązek swojemu dziecku (jedno zadanie, które lubi wykonywać i jedno, którego nie lubi). Nagradzam za dobre wykonanie i wysiłek. W przypadku niechęci dziecka rozmawiam i spisuję umowę.
Bóg i moje z Nim współdziałanie
Jako rodzic otrzymałem też zadanie od samego Boga: wychować dziecko, by umiało dokonywać dobrych wyborów, by umiało odróżniać dobro od zła, by było w przyszłości prawym członkiem społeczności, kochało i było kochane. Jak wiemy jest to bardzo odpowiedzialne zadanie i bez pomocy Boga nie udaje się.
Propozycje dla rodziców: współdziałanie z Bogiem wymaga od nas pamiętania o tym, czego On od nas oczekuje, o zasadach, które ostrzegają nas przed złym postępowaniem, o dobrych nawykach i o tym, że nie możemy wychowania zostawić tylko Jemu, musimy reagować na próby niewłaściwych działań przez nasze dzieci. Tak więc zaobserwujmy, czy nasze dziecko potrafi słuchać sumienia, czy szczerze traktuje kontakt z Bogiem, czy prawdziwie wierzy w Niego i nauczmy go zwracać się do Boga w sytuacjach trudnych.

Alicja Dzwonkowska

W roku szkolnym 2014/15 będziemy kontynuować naszą pracę wychowawczą opierając się na wartościach. Pragniemy, aby rozumienie fundamentalnych wartości było podobne u rodziców, nauczycieli i uczniów. Mamy nadzieję, ze to wyzwoli silną potrzebę moralnego wzrastania oraz umacniania więzi z Bogiem. Oczekujemy, iż skupiając się na tych tematach umożliwi w przyszłości młodemu pokoleniu podejmowanie prawych decyzji w oparciu o standardy, które nie godzą w człowieczeństwo.