01.jpg02.jpg03.jpg04.jpg05.jpg06.jpg07.jpg08.jpg09.jpg10.jpg11.jpg12.jpg13.jpg14.jpg15.jpg16.jpg17.jpg18.jpg19.jpg20.jpg21.jpg22.jpg23.jpg24.jpg25.jpg26.jpg27.jpg28.jpg29.jpg

Pokój w kraju i na świecie jest niezbędnym warunkiem rozwoju i wzrastania narodu i każdego z nas oddzielnie. Obecnie jest to w dalszym ciągu wartość deficytowa. Nie ma pokoju na świecie, są tylko jego części. Nie ma pokoju w nas, jesteśmy szarpani przez wykorzystywanie jednych przez drugich, bogatsi chcą być bardziej zamożni, chciwi są ciągle nienasyceni. Nie potrafimy opanowywać swoich emocji, często działamy pod ich wpływem komplikując relacje z innymi. Jesteśmy w niewoli złych nawyków, z których nie wiemy jak zrezygnować lub brakuje nam determinacji. To wszystko powoduje, że marzenie o życiu w spokoju oddala się. Niemniej warto, choć na trochę zatrzymać się nad tą wartością.

A oto tematy do refleksji:

  • Pokój w nas samych. Emocje.
    Z doświadczenia wiemy, że to właśnie silne emocje powodują, iż nie możemy utrzymać długo pokojowego nastawienia. Denerwuje nas otoczenie, warunki, w jakich jesteśmy, to, że dzieci nie słuchają nas, nie spełniają naszych oczekiwań itp. Jest tysiące powodów, by być niespokojnym. I chociaż wiemy, że swoimi postawami, uczuciami wpływamy na najbliższe otoczenie, a zwłaszcza na dzieci, to zapominamy o tym, na co dzień.
    Dlatego zadaniem dla rodziców niech będzie wybranie takiej sytuacji denerwującej, pomyślenie o niej, zaplanowanie spokojnej reakcji i zastosowanie jej przy najbliższej okazji.  Można powiedzieć o tym swojemu dziecku, jak można się zmienić. To będzie najlepszy i najbardziej wiarygodny dla niego przykład.(Więcej informacji o emocjach było zawartych w moim wcześniejszym artykule „Emocje”)

  • Pokój wokół nas. Relacje i konflikty oraz sposoby ich rozwiązywania.
    Pokoju nie możemy nikomu podarować w prezencie, ale wzajemnie wpływamy na jego doświadczanie. Inaczej czujemy się przebywając z osobą wzburzoną, a inaczej z osobą o pokojowym nastawieniu. Wówczas wszystko staje się prostsze, jaśniejsze i łatwiejsze do pokonania. Ważne jest być uważnym i nie prowokować wyzwalania się trudnych relacji, rozwiązywać konflikty tak, by obie strony były, chociaż w części usatysfakcjonowane. Oczywiście granicą jest niekrzywdzenie i poczucie sprawiedliwości.
    Zadaniem dla rodziców jest pomóc dziecku rozwiązać, chociaż jeden wybrany konflikt i porozmawiać o tym.

Alicja Dzwonkowska

Początek strony