Kończymy rok szkolny wartością zadowolenie. Jest ona aspektem pokoju i miłości. Określa nasz stan radości i szczęścia. Zadowolenie może mieć charakter stały, jeśli wynika z naszych starań, aby dobrze postępować. Ale może być ulotne, gdy pochodzi z potrzeb naszego ego. Wówczas szybko mija, a w to miejsce wkracza nuda, rozczarowanie, przygnębienie czy depresja. Tak uzyskane zadowolenie sprawia, że czujemy się ważniejsi, lepsi, mądrzejsi, piękniejszy niż inni. Jest to pierwszy krok do tego, by czuć pogardę w stosunku do innych i lekceważyć ich.
Aby czuć w sobie zadowolenie należy:
- doceniać i cieszyć się z małych spraw i rzeczy,
- pielęgnować dobre wspomnienia, dobre uczucia, pozytywne myśli,
- wybaczać sobie i innym,
- unikać porównywania się z innymi i oceniania siebie. Każdy z nas ma swoją historię osobistą i swoje doświadczenia,
- dostrzegać w każdym zdarzeniu jasne strony, traktować je jak nauczyciela, które ma za zadanie czegoś nas nauczyć,
- znaleźć czas na wysiłek fizyczny, ćwiczenia,
- czytać dobre książki, oglądać wartościowe filmy,
- porozmawiać z kimś pozytywnym,
- zaangażować się w pomoc potrzebującym,
- czytać książki religijne, korzystać z Biblii,
- oddawać sprawy trudne Bogu, modlić się,
- pamiętać, że emocje, myśli mają przejściowy charakter, przepływają jak chmury na niebie, jeśli im pozwolimy.
Nasze zadowolenie będzie pełniejsze, jeśli będziemy troszczyć się o relacje z rówieśnikami, rodziną i Bogiem. Jeśli będą nam towarzyszyć zasady oparte na wierze w Boga, będziemy o nich pamiętać na co dzień, wówczas zadowolenie z siebie przyjdzie samo.
Alicja Dzwonkowska
Przyjaźń jest taką relacją, którą możemy rozwijać w każdym momencie swojego życia. Z prawdziwej przyjaźni emanuje sympatia i otwartość na drugą osobę. Opiera się na wzajemnym zaufaniu, solidarności i gotowości do bezwarunkowej pomocy. Jeśli chcemy być przyjacielem musimy być gotowi do eliminowania uprzedzeń, nienawiści, nieczułości, zazdrości i działań egoistycznych. Musimy wykazać się postawa pełną empatii i zrozumienia.
Przyjaciel to ktoś, kto nadal wierzy w ciebie, choć nikt inny nie wierzy, łącznie z tobą samym; słucha, chociaż słuchał tego już wiele razy; jest przy tobie, gdy ci się nie układa i nigdy nie mówi: a nie mówiłem?; pomaga ci pozbierać i skleić to, co stłukłeś - Albert Camus
W tym miesiącu skupimy się na następujących tematach szczegółowych:
- Jestem w przyjaźni z samym sobą.
Nie można być przyjacielem dla kogokolwiek, nie będąc przyjacielem dla siebie - Eleonora Roosevelt
Zaprzyjaźnienie się z sobą wymaga akceptacji siebie samego. Każdy z nas ma różne tendencje, cechy, nawyki, które nie zawsze są dobre. Jednak świadomość ich posiadania jest punktem wyjścia do zmiany. Nasze ciało, umysł, zmysły możemy użyć w dobrym lub złym celu. Możliwość wyboru, to jest przywilej człowieka. Pokazujmy dzieciom, w jaki sposób dokonywać dobrych wyborów, ukazując ich konsekwencje.
Propozycje dla rodziców: wspólnie z dzieckiem zastanówmy się nad działaniami, które będą świadczyły o tym, że jestem przyjacielem dla siebie samego. Jeśli przygotowuję się do lekcji, to jestem przyjacielem; jeśli oglądam niewłaściwe filmy, to wpuszczam niedobre sceny, słowa do własnego umysłu i w rezultacie jestem dla siebie nieprzyjacielem.
- Otwieram się na przyjaźń z innymi.
Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód smutku, potrafi sprawić, że znów wraca radość - autor nieznany
Prawdziwym przyjacielem jest ten, dzięki któremu staję się lepszy - Jan Paweł II
Dobrze jest mieć takie osoby, z którymi możemy rozwijać relacje przyjacielskie. Jeśli dzieci widzą, że ich rodzice mają przyjaciół, w naturalny sposób uczą się przyjaznych postaw wobec innych ludzi.
Propozycje dla rodziców: podzielę się własnymi doświadczeniami dotyczącymi przyjaźni. Porozmawiam o tym, co wzmacnia przyjaźń, a co osłabia.
- Przyjaźń z Bogiem.
Z doświadczenia wiemy, że przyjaźnie pomiędzy ludźmi różnie kończą się, ale przyjaźń z Bogiem jest zawsze niezawodna. Niezależnie, na jakim poziomie jesteśmy, w jakim miejscu Bóg zawsze jest gotowy do przyjaźni z nami. Często człowiek nie jest chętny do tego typu relacji, przeszkadza mu własne ego.
Propozycje dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem, w jaki sposób możemy utrzymywać przyjaźń z Bogiem, co oznacza „czyste serce” i co nam pomaga uczynić je czystym.
Alicja Dzwonkowska
W kwietniu zatrzymamy się na temacie wiary. Czym jest wiara, czy można żyć bez wiary, jaka jest moja wiara? Na te pytania każdy musi odpowiedzieć sobie sam. Ogólnie można rzec, że wiara jest uznaniem czegoś za pewne i oczywiste, chociaż do końca nie można tego udowodnić. Nasz rozum nie potrafi tego pojąć.
Tematy szczegółowe:
- Wiara w Boga
Wiara jest dziełem łaski, a jednocześnie świadomą i dobrowolną odpowiedzią człowieka na samoobjawienie się Boga - Jan Paweł II
Przez wiarę Chrystus zamieszkuje w sercu wierzącego, dzięki czemu uczeń upodobnia się do samego Pana i przyjmuje Jego postać - Jan Paweł II
Człowiek nie może wytłumaczyć sobie sensu wszystkiego, co dzieje się w jego życiu – a więc musi przyznać, ze nie jest panem własnego losu… Jest jednak przekonany o swoim przeznaczeniu i stara się odkryć, w jaki sposób je otrzymał, w jaki sposób jest ono wpisane w jego istnienie - Jan Paweł II
Nauka nie jest w stanie zweryfikować pytania o istnienie Boga - Jan Paweł II
Celowość obecna we wszechświecie każe domyślać się istnienie Stwórcy - Jan Paweł II
Łatwiej jest nam wierzyć w Boga, gdy widzimy niewytłumaczalne zdarzenia nazwane cudami, jeszcze głębiej wierzylibyśmy, gdyby Bóg w fizycznej formie osobowej pojawił się przed nami. Wiemy, że niektórzy mieli takie szczęście. Wszystkim innym pozostaje uwierzyć, mimo braku takich doświadczeń. Bóg istnieje. To motto jest podstawą do prowadzenia życia moralnego, do wdrażania Jego nauk codziennie. Ci, którzy tak postępują osiągają radość wewnętrzną i spokój sumienia.
Zadanie dla rodziców: pomyślę, w jaki sposób wdrażam nauki pochodzące od Boga? Czy moje dziecko może dostrzec moją wiarę? Z dzieckiem porozmawiam o Bogu i w jaki sposób On przejawia się w świecie.
- Wiara i zaufanie do siebie.
Znamy przykłady różnych, wielkich postaci, które poprzez wielką wiarę w siebie, w swoje możliwości osiągnęły sukcesy. Wiara w siebie, zaufanie do siebie jest potrzebne na każdym kroku, aby zrealizować wszelkie zamierzenia i cele. Jak ona powstaje? Poprzez wysiłek i wytrwałość oraz akceptację osób z zewnątrz. Rola rodziców jest w tym procesie niezastąpiona, przynajmniej na etapie początkowym.
Zadanie dla rodziców: odpowiem sobie na pytanie: czy potrafię pogłębiać wiarę w siebie u mojego dziecka? Czy nie jestem zbyt wymagający, krytyczny, czy dostrzegam wysiłek i starania mojego dziecka? Czy jestem zbyt pobłażliwy, za często chwalę, co deprywuje wagę pochwały. Porozmawiam z dzieckiem , poproszę go, aby powiedziało mi coś o sobie, jakie jego zdaniem ono jest, z czym sobie dobrze radzi, a co sprawia mu kłopoty. Zaobserwuję, jak zachowuje się w nowych, trudniejszych sytuacjach i wyzwaniach.
- Wiara w świat
Niewidzialny Bóg staje się widzialny poprzez swoje dzieła - Jan Paweł II
Stwarzając świat ze swej nieskończonej dobroci, Bóg stworzył go dobrym - Jan Paweł II
Piękno tego świata każe nam podnosić wzrok ku górze, ku Bogu - Jan Paweł II
Dostrzeganie Boga w Jego dziełach, to niezbędna umiejętność, by odczuwać zachwyt za akt stworzenia, by pamiętać o Bogu, Jego mocy, mądrości, tajemniczości. Ale jednocześnie obserwujemy, że ludzie często postępują źle i są niegodni nazwania ich dziećmi Boga. Zawsze niewłaściwe postępowanie człowieka nakazuje nam zachować ostrożność w relacjach. Nie każdy, kto nazywa się twoim przyjacielem jest nim prawdziwie. Współcześni ludzie są zbyt chwiejni emocjonalnie, mentalnie, niegruntowani we właściwych wartościach. Stąd doznajemy wiele bólu i rozczarowań. Można zatrzymać ten trend poprzez nie pozwolenie na krzywdzenie siebie i wiarę w takie wartości, które ukażą nam miłość Boga, Jego opiekę nad nami.
Zadanie dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem o tym, jak piękny jest świat (przyroda, zjawiska…), ile mądrości kryje w sobie, co jest dziełem Boga i o tym, że jednocześnie żyją osoby wobec których musimy zachować ostrożność, nie naśladować ich i nie wierzyć im.
Alicja Dzwonkowska
W marcu skupimy się nad następną wartością – prawdą. Tak się składa, że w następnym miesiącu obchodzimy święta Wielkanocne. Są one przypomnieniem śmierci i zmartwychwstania Jezusa- tego, który oddał życie za Prawdę, w rezultacie ukazując jej zwycięstwo. Prawda jest niezbędna dla godnego życia. Mamy w sobie głęboką potrzebę kierowania się Prawdą każdego dnia. Obserwując naturę, odkrywamy reguły i prawa, które są przestrzegane w całym wszechświecie. To jest Prawda wszechświata, dana przez Tego, który go stworzył. Nikt i nic poza człowiekiem nie stara się jej ominąć czy oszukać. Człowiek otrzymując dar rozumu nie tylko może odkrywać i poznawać zasady, ale często próbuje zmieniać je z różnym skutkiem. Dlatego tym bardziej jesteśmy zobligowani do poznawania Prawdy Boskiej i życia wg Niej.
Jako rodzice i nauczyciele naszym naczelnym zadaniem jest nauczyć dzieci odkrywać prawdę o sobie i innych, rozróżniać co jest prawdziwe, a co fałszywe, a także rozbudzić i wzmacniać umiłowanie prawdy, pomóc w kroczeniu drogą prawdy.
Jak wielokrotnie wcześniej pisałam najlepszym nauczycielem jest przykład rodziców. Jeśli mówimy prawdę, myślimy kierując się prawdą (przy czym najwyższym standardem jest myślenie, które nacechowane jest dobrą intencją, niekrzywdzeniem i miłością szeroko rozumianą), jeśli postępujemy kierując się prawdą, to zaszczepimy w dziecku to czym żyjemy, a w efekcie otrzymamy ich szacunek.
Co to jest prawda? Istnieją prawdy dotyczące otaczającego nas świata. Ponieważ my zmieniamy się i świat zmienia się, więc te prawdy (opinie, osądy, przekonania) nie mają cechy niezmienności. Aby bezpiecznie funkcjonować potrzebne są nam prawdy, które nie zmieniają się. Na nich możemy budować swoje życie. Takie prawdy muszą mieć źródło w tym co wieczne czyli muszą pochodzić od Boga, który był, jest i będzie miał cechy wszechobecności, wszechmocy oraz wszechwiedzy. Szczęśliwe są dzieci, których rodzice są świadomi prawd absolutnych i uczą je jak ich doświadczać w życiu codziennym. Jest to największy skarb jaki możemy dać dzieciom.
Oczywiście ucząc prawd musimy dostosować komunikację do wieku dziecka. Aby ułatwić zamieszczamy niżej niektóre propozycje.
A oto tematy, które chcemy poruszać:
- Poznaję prawdę o sobie: uczę się odróżniać prawdę od nieprawdy; jestem uczciwy wobec siebie - wykonuję swoje obowiązki; uczę się być prawdomówny: prawdę nieprzyjemną dla kogoś mówię ze szczerym zrozumieniem, współczuciem, miłością, nie mówię w gniewie, nienawiści, pysze; dotrzymuję obietnic i przyrzeczeń; unikam fałszu: nie mówię nieprawdy w celu przypodobania się komuś lub otrzymania korzyści, w takich przypadkach lepiej milczeć niż skłamać; potrafię przyznać się do błędu i ponieść konsekwencje; spokój sumienia uzyskuję kierując się prawdą - moje myśli, słowa i czyny są spójne ze sobą.
Propozycje dla rodziców: porozmawiam ze swoim dzieckiem na temat jego mocnych i słabych stron oraz sposobów i możliwości zmiany.
- Dokonuję wyboru prawdziwych sądów i postaw w swoim otoczeniu: poznaję i oceniam w sumieniu różne postawy, przekonania w swoim otoczeniu, dokonuję wyboru tych prawdziwych; umiem powiedzieć „nie” w przypadku działań niezgodnych z prawdą, nie tracę czasu na zbędne dyskusje - nie daję się wciągnąć;szukam prawdy w sytuacjach konfliktowych czy kontrowersyjnych; unikam pochopnego oceniania innych, zwłaszcza pod wpływem emocji, zanim poznam ich postawy i przyczyny postępowania; unikam kłótni wynikających z różnicy zdań; szukam towarzystwa osób, co do których jestem przekonany, że nie kłamią, nie oszukują, są szczere; nie oceniam drugiego człowieka przez pryzmat tego, co inni o nim mówią).
Propozycje dla rodziców: stworzę warunki dla dziecka, aby pomyślało o osobie, której nie lubi np. o kimś ze szkoły lub z rodziny czy znajomych i porozmawiam o tym, co jest tego przyczyną, a następnie wspólnie wyszukam takie cechy tej osoby, które pomoże zaakceptować i polubić tę osobę.
- Poznaję prawdy absolutne: poznaję Prawdy niezmienne zawarte w Piśmie Św. doświadczam Prawd zawartych w Dekalogu; pamiętam i kieruję się tymi Prawdami.
Propozycje dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem o tym, jakie przykazanie z Dekalogu sprawia mu najwięcej trudności w kierowaniu się nim oraz jak mogę przezwyciężyć te trudności.
Alicja Dzwonkowska
Koncentracja jest umiejętnością skupienia uwagi na określonym temacie, jest też uważnością w życiu codziennym Jest tym głębsza, im większe jest zainteresowanie daną sprawą lub czynnością. Koncentracja zapewnia sukcesy w uczeniu się i zrozumieniu niełatwych zagadnień. Wiąże się z szacunkiem i poważaniem i jest oznaką człowieka rozwijającego się. Dzięki uważności możemy odkrywać to, czego na pozór nie widać, możemy bardziej docenić to, co mamy, to co zostało stworzone przez Boga. Umiejętność skupiania się nie jest nam podarowana. Należy ją ćwiczyć codziennie.
Brak kierunku, a nie brak czasu, to jest problem. Wszyscy mamy po dwadzieścia cztery godziny na dobę - Zig Ziglar
Skupienie jest kluczem do manifestowania swoich pragnień - Stephen Richards
Koncentracja jest sekretem siły - R. W. Emerson
Chodzi na skupieniu się na walce, a nie na strachu - Robin Roberts
Pasja jest energią. Poczuj moc, która pochodzi ze skoncentrowania się na tym, co nas ekscytuje - Oprah Winfrey
Nie możesz polegać na swoich oczach, kiedy twoja wyobraźnia jest nieostra - Mark Twain
Często zdarza się, że chcemy skupić się na czymś, lecz mamy z tym kłopoty. Zaczynamy bujać w obłokach, myśli uciekają. Aby pomoc sobie w koncentracji na zadaniu należy:
- zaplanować to, co będziemy robić,
- wypocząć przed działaniem, (zmęczenie jest największym wrogiem koncentracji),
- zrobić kilka ćwiczeń fizycznych, po to, by dotlenić mózg,
- uporządkować otoczenie, wyłączyć to, czego w tym momencie nie potrzebujemy np. komputer, muzykę, telefon, skupić się na jednej czynności,
- odrzucić krytykę siebie i swoich umiejętności,
- pracować w małych blokach, robić sobie przerwy na rozluźnienie
Uwaga jest nam potrzebna nie tylko do nauki, ale również do codziennego życia. Taka uważność nie tylko wzbogaca nasze życie, ale uczy metod i dostarcza narzędzi do skutecznego radzenia sobie ze stresem, obniża napięcie, daje dużo pozytywnych emocji, neutralizuje obawy i lęki.
Korzyści z koncentracji:
- nabycie umiejętności aktywnego skupiania uwagi,
- poczucie własnej skuteczności i kreatywności,
- przyjmowanie postawy aktywnej w trudnych sytuacjach,
- radzenie sobie z trudnymi emocjami, ze stresem,
- wzmacnianie siły koncentracji,
- większy spokój wewnętrzny, większy dystans do problemów,
- zwiększona jasność umysłu,
- pewność siebie i odwaga,
- elastyczność,
- spostrzegawczość,
- postawa akceptacji i nieosądzania,
- otwarcie na innych, optymizm.
Koncentrację mogą utrudniać:
- czynniki zakłócające i zbyt silne bodźce z otoczenia,
- słaba kondycja fizyczna wywołana niewystarczającą ilością snu, niewłaściwym odżywianiem, itp.
- nadmierne lub niedostateczne obciążenie zadaniami,
- osobiste nastawienie do sytuacji, lenistwo,
- brak samodyscypliny i zła samoorganizacja,
- presja otoczenia,
- stres,
- brak motywacji spowodowanej negatywnymi oczekiwaniami, nie dostrzegania pozytywnego celu, wyolbrzymiania problemów, nie rozwiązywanie na bieżąco trudnych sytuacji, nieczystym sumieniem.
Co wzmacnia koncentrację?
- sporządzanie planu dziennego z uwzględnieniem ram czasowych na poszczególne czynności oraz własnej kondycji i wydajności w ciągu dnia, wyszczególnienie zadań priorytetowych,
- przygotowanie warunków (wyłączenie telefonów, określenie godzin, w których możesz kontaktować się, czy też rozmawiać, uporządkowanie otoczenia)
- wiara w siebie, w swoje zdolności i możliwości, pamiętanie o swoich mocnych stronach, w przypadku trudności umiejętność szukania informacji. Myślenie pozytywne potęguje zdolność koncentracji,
- uwolnienie głowy od trudnych problemów, odsunięcie problemów osobistych na bok,
- zajmowanie się jedną sprawą,
- dostrzeganie atrakcyjności zadania,
- dostrzeganie wysiłku już włożonego, dodawanie sobie otuchy, nagradzanie siebie, robienie krótkich przerw,
- odpowiednie odżywianie, dobra kondycja fizyczna,
- świadome pozbywanie się napięć, relaks, dbanie o nasze zmysły,
- wytrwałość w zmierzaniu do osiągnięcia wyznaczonego celu, nie poddawanie się,
- ćwiczenia usprawniające funkcjonowanie mózgu, ćwiczenia pamięci,
Propozycje dla rodziców: eliminuję to, co może rozpraszać uwagę mojego dziecka podczas uczenia się. Porozumiewam się jasnymi komunikatami. Pokazuję, że można skupiać się tylko na jednym zadaniu w określonym czasie. Nauczę dziecko, chociaż jednego sposobu eliminowania nadmiernego pobudzenia.
Zważaj na swoje myśli, one stają się czynami,
Zważaj na swoje czyny, one stają się nawykami,
Zważaj na swoje nawyki, one stają się charakterem,
Zważaj na swój charakter, on staje się przeznaczeniem
Alicja Dzwonkowska
Optymizm jest wartością, cechą, która jest niezbędna dla utrzymania zdrowia psychicznego i fizycznego. Wśród nawału informacji, częściej negatywnych i rysujących katastroficzną wizję świata, należy uruchamiać wewnętrzną siłę w człowieku nakazującą myśleć z nadzieją o przyszłości, dostrzegać ukryte cele w zdarzeniach, inspirując się do sensownych i dobrych działań. Optymizmem możemy „zarazić” innych, otworzyć ich i ułatwić wspólne działania.
Synonimami optymizmu są: dobry nastrój, nadzieja, pogoda ducha, pozytywne myślenie, pozytywne nastawienie, radosne usposobienie, wiara w lepsze jutro, ufność, harmonia wewnętrzna, pogoda, zrównoważenie, zadowolenie, radość życia, wiara w przyszłość, afirmacja życia.
Nowy rok rozpocznijmy z wiarą i nadzieją, że będzie dobry.
A oto kilka inspirujących cytatów:
Bierz od świata to, co ci daje, ale nie domagaj się tego, czego ci dać nie chce. Natomiast prosić zawsze możesz
Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, jakie ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi - S. Wyszyński
Optymistę spotyka w życiu tyle samo niepowodzeń i tragedii, co pesymistę, ale optymista znosi to lepiej - M. Seligman
Po drugiej stronie chmur zawsze jest czyste niebo - E. Schmitt
Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było odszukać choć jednej gwiazdy. Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy. Pogódź się z życiem, takim jakie ono jest. Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość. Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie - P. Bosmans
Odkąd Jezus pokonał śmierć, żaden optymizm nie jest w Kościele przesadą - ks. J. Tischner
Wstań, nie skupiaj się na swoich słabościach i wątpliwościach, żyj wyprostowany - Jan Paweł II
Pielęgnuj swoje marzenia, trzymaj się swoich ideałów. Maszeruj śmiało wg muzyki, którą Ty słyszysz. Wielkie biografie powstają z ruchu do przodu, a nie z oglądania się do tyłu - Paulo Coelho
Bez względu na wszystko optymista pozytywnie patrzy w przyszłość:
- nie wywyższa się, ale zna swoją wartość,
- nie jest idealny, ale stara się być lepszym człowiekiem,
- nie jest wszechstronnie uzdolniony, ale wierzy w swoje możliwości,
- popełnia błędy, ale wyciąga z nich wnioski,
- zdarzają mu się porażki, ale potrafi podnieść się z upadku,
- nie wszystko zawsze mu wychodzi, ale zawsze wytrwale dąży do celu,
- żyje tak, aby w przyszłości nie mieć wyrzutów sumienia z powodu przegranych szans.
Bierz od świata to, co ci daje, ale nie domagaj się tego, czego ci dać nie chce. Natomiast prosić zawsze możesz
Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, jakie ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi - S. Wyszyński
Alicja Dzwonkowska
Kończymy rok kalendarzowy refleksją nad piękną cechą ludzką jaką jest życzliwość. Jest ona aspektem miłości i wyrazem dobrego charakteru. Człowiek życzliwy zwraca uwagę na to, by swoim zachowaniem nie ranić i nie krzywdzić innych osób. Tę wartość realizujemy jedynie w relacjach z innymi osobami. Życzliwość wnosi łagodność, delikatność, szacunek, wrażliwość na cudze potrzeby, tworzy bezpieczną i przychylną atmosferę do rozmów i współpracy. Umożliwia otwarcie się na innych, motywuje do wysiłku, dodaje siły i przemienia nasze serca. Życzliwość przejawia się nie tylko w uprzejmych i miłych słowach, pozdrowieniach , ale również w postawie, spojrzeniu, mimice i gestach.
Życzliwość jest w szczególny sposób związana nie tylko z kulturą osobistą ,ale również z kulturą rozumianą szerzej, bowiem zadaniem kultury jest wzmacnianie moralności i zasad etycznych, podkreślanie godności ludzkiej, a nie tak jak obecnie wyrażanie oryginalności i przekraczanie granic dobrego smaku i dobrych obyczajów.
Tematy szczegółowe:
- Życzliwość w szkole.
Jest to trudne zadanie nie tylko dla uczniów. Życie szkolne pełne jest wrażeń i dobrych i złych. Są dni lepsze i dni gorsze. Są konflikty, osoby, za którymi nie przepadamy. I właśnie to jest wielkim wyzwaniem, by mimo wszystko zachować klasę, nie dać się sprowokować, nie używać wulgaryzmów.
Zadanie dla rodziców: rozmawiać z dziećmi bez pośpiesznego ich osądzania. Pamiętaj: „Zawsze ilekroć milkniesz, by wysłuchać innych, zawsze wtedy jest Boże Narodzenie” Matka Teresa.
- Jestem życzliwy dla rodziców i rodzeństwa.
W rodzinie zachowujemy się inaczej niż w pracy czy szkole. W domu opadają z nas maski, pojawiające się sytuacje prowokują i zmuszają nas do ukazania naszych emocji. Pod ich wpływem padają często słowa, które ranią i w efekcie mogą nas od siebie oddalać. Dlatego tak ważne jest, aby nawet po gwałtownych wydarzeniach, przejść do wyjaśnienia, przebaczenia i wciąż zaczynania na nowo, z łagodnością i zrozumieniem.
Zadanie dla rodziców: nauczyć się zostawiać sprawy związane z zewnętrznym światem i zwrócić uwagę na to, w jaki sposób odnoszę się do swoich dzieci. „Również w udzielaniu nagan trzeba być miłym i grzecznym” Ojciec Pio.
- Bóg oczekuje od nas wzajemnej życzliwości.
„Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego… Miłuj nieprzyjaciela” - słowa z Ewangelii niech staną się kluczem do radzenia sobie z codzienną rzeczywistością związaną z kierowaniem i wychowywaniem dzieci, ponieważ zawierają głęboką mądrość serca, tak potrzebną dla naszej duszy. Pamiętajmy, że uprzejmość jest wyrazem miłości.
Zadanie dla rodziców: porozmawiać z dzieckiem na wspomniany temat. Spróbować zrozumieć trudności w realizowaniu tych zasad, może warto coś podpowiedzieć lub podzielić się doświadczeniem.
Alicja Dzwonkowska
Temat ten realizowany jest w naszej szkole ze szczególnym zaangażowaniem uczniów, nauczycieli i Dyrekcji, dlatego przytoczę tylko niektóre inspirujące wypowiedzi znanych osób.
„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków i owoce ich geniuszu. Próbą dla tego umiłowania staje się zagrożenie tego dobra, jakim jest ojczyzna. Nasze dzieje uczą, że Polacy byli zawsze zdolni do wielkich ofiar dla zachowania tego dobra albo też dla jego odzyskania” - Jan Paweł II ("Pamięć i tożsamość”)
„Sztuką jest umierać dla ojczyzny, ale największą sztuką jest dobrze żyć dla niej” - St. Wyszyński
„Starajmy się tak postępować i tak żyć, by nikomu w naszej Ojczyźnie nie brakło dachu nad głową i chleba na stole, by nikt nie czuł się samotny, pozostawiony bez opieki” - Jan Paweł II
„Potrzeba nieustannej odnowy umysłów i serc, aby przepełniała je miłość i sprawiedliwość, uczciwość i ofiarność, szacunek dla innych i troska o dobro, jakim jest wolna Ojczyzna” - Jan Paweł II
„Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek” - C.K. Norwid
„Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości” - J. Piłsudski
„Nie pytajmy, co może zrobić dla nas ojczyzna. Pytajmy, co my możemy dla niej uczynić” - J.F. Kennedy
„Jesteśmy różni, pochodzimy z różnych stron Polski, mamy różne zainteresowania, ale łączy nas jeden cel. Cel ten to Ojczyzna, dla której chcemy żyć i pracować”
Alicja Dzwonkowska
Godność to wartość związana z dobrym postępowaniem oraz z odczuciami wynikającymi z niego. W społecznym odbiorze człowiek godny to osoba przyzwoita, szanująca innych i szanowana, wartościowa, nie poniżająca innych.
Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych - Konstytucja RP, art.30
Synonimami godności są: kultura osobista, poczucie wartości, dostojność, wzniosłość, uprzejmość, dobre imię, status, wspaniałomyślność, szlachetność, człowieczeństwo, humanitarność.
Pojęcie godności wskazuje na wyjątkową wartość człowieka, na to, że osoba jest kimś jedynym niepowtarzalnym w swoim bycie. Jest świadomą, wolną, rozumną - Jan Paweł II
Tematy szczegółowe:
- Godne relacje w rodzinie.
W rodzinie najbardziej ujawniają się nasze słabości, nasze lęki, oczekiwania, rozterki. W dążeniu do bycia dobrą rodziną często przekraczamy wzajemne granice.
Poczucie godności możemy utracić wtedy, gdy ktoś nas znieważa słownie lub stosuje przemoc fizyczną, psychiczną, ale również możemy sami siebie pozbawić godności, jeśli my kogoś źle traktujemy, zachowujemy się nieodpowiednio.
Propozycje dla rodziców: zwrócę szczególną uwagę na to, czy moje dziecko jest traktowane z godnością, czy ja jestem traktowana z godnością.
- Godność ucznia.
Wiąże się z prawami ucznia, ale i z obowiązkami. Dotyczy relacji z rówieśnikami i nauczycielami oraz z całą społecznością szkolną.
„Nie mam prawa robić ani mówić czegokolwiek, co pomniejsza człowieka w jego własnych oczach. Liczy się nie to, co ja myślę o nim, lecz to, co on myśli o sobie samym. Uwłaczanie godności człowieka jest przestępstwem” - A. de Saint Exupery.
Propozycje dla rodziców: porozmawiam ze swoim dzieckiem o tym jak jest traktowane przez innych uczniów, przez nauczycieli i w jaki sposób ono się zachowuje. Pomagam rozwiązać trudną sprawę.
- Godność dziecka Bożego.
złowiek jest wyposażony w świadomość przeszłości, teraźniejszości, potrafi wyobrazić sobie przyszłość, potrafi uczyć się i wyciągać wnioski z doświadczeń swoich i innych ludzi, potrafi rozróżniać dobro od zła, jest w nim wewnętrzna siła, która zmusza go do szukania dobra, piękna, miłości. Ta siła wypływa z faktu stworzenia człowieka na obraz i podobieństwo Boga. Ta siła wyraża się w dążeniu do wydobywania wiecznych wartości spod samolubnego ego, do stawania się lepszym, wyraża się w ciągłej tęsknocie do Boga.
Propozycje dla rodziców: być godnym dzieckiem Boga – co to oznacza? Co może zadowalać Boga?
Alicja Dzwonkowska
Wychowanie w wartościach w roku szkolnym 2017/2018
W roku szkolnym 2017/18 będziemy kontynuować naszą pracę wychowawczą opierając się na wartościach. Pragniemy, aby rozumienie fundamentalnych wartości było podobne u rodziców, nauczycieli i uczniów. Mamy nadzieję, że to wyzwoli silną potrzebę moralnego wzrastania oraz umacniania więzi z Bogiem. Oczekujemy, iż skupiając się na tych tematach umożliwi w przyszłości młodemu pokoleniu podejmowanie prawych decyzji w oparciu o standardy, które nie godzą w człowieczeństwo.
Aby dobrze żyć i radzić sobie z trudnymi zdarzeniami potrzebujemy swoje życie oprzeć na takich wartościach jak miłość, prawe postępowanie, pokój, niekrzywdzenie siebie i innych. Rozmowy na temat naszych wartości pozwolą na wzrastanie świadomości w nas wszystkich. Dlatego w tym roku powrócimy do niektórych tematów proponowanych w poprzednich latach. Zaczniemy od współpracy jako wartości niezbędnej do dobrego samopoczucia w społeczności szkolnej.
Współpracując rozwijamy komunikację, zrozumienie innych, współodczuwanie, uczymy się unikać lub rozwiązywać kwestie sporne, tworzymy pozytywne więzi oraz stajemy się bardziej odpowiedzialni. Dzięki współpracy mamy poczucie tworzenia, uczymy się zaufania do innych osób, doznajemy wspólnych emocji w wysiłkach. Doświadczenia jakie otrzymujemy wzbogacają i modulują naszą osobowość. Możemy wyeliminować nasze lęki przed ludźmi lub przynajmniej je poznać, możemy podnieść poczucie wartości, poznać siebie w różnych okolicznościach.
Oczywiście jest jeden kluczowy warunek, aby współpraca owocowała wymienionymi darami, mianowicie powinna występować tylko i wyłącznie w dążeniach do dobrych i etycznych celów.
Tematy szczegółowe:
- Współpraca w zespole klasowym.
Jako rodzice niekiedy słyszymy skargi czy opinie naszych dzieci na temat różnych trudności w relacjach, zwłaszcza w pracy grupowej. Zdarza się, że jakieś dziecko chce narzucać innym swą wolę za wszelką cenę, krytykuje innych, oskarża, atakuje, obmawia i inicjuje konflikty. Jeśli dotyczy to naszego dziecka musimy się przyjrzeć i dostrzec, gdzie nauczyło się takich strategii postępowania, jakie korzyści z takiego postępowania otrzymuje.
Propozycje dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem na temat zajęć grupowych w klasie, rozpoznam problemy i zastanowię się, kogo naśladuje moje dziecko i w jaki sposób mogę osłabić niepożądane zachowania oraz wzmocnić to, co dobre.
- Współdziałanie w rodzinie.
Codziennie obserwujemy, jak nasze dziecko postępuje w domu, jakie ma relacje z nami, z rodzeństwem, czy nastawione jest tylko na branie, czy i jak wywiązuje się z powierzonych obowiązków. Dziecko winno aktywnie uczestniczyć w życiu rodziny, być zaangażowanym w pomoc innym, dostrzegać potrzeby najbliższych osób, gdyż wtedy czuje się potrzebne i uczy się funkcjonowania w grupie, uczy się podstawowych czynności domowych, potrafi docenić wysiłek innych osób i być wdzięcznym. Dziecko jest bardzo ważne, ale nie można uczynić go centrum uwagi.
Propozycje dla rodziców: przydzielę stały obowiązek swojemu dziecku (jedno zadanie, które lubi wykonywać i jedno, którego nie lubi). Nagradzam za dobre wykonanie i wysiłek. W przypadku niechęci dziecka rozmawiam i spisuję umowę.
- Bóg i moje z Nim współdziałanie.
Bóg i moje z Nim współdziałanie. Jako rodzic otrzymałem też zadanie od samego Boga: wychować dziecko, by umiało dokonywać dobrych wyborów, by umiało odróżniać dobro od zła, by było w przyszłości prawym członkiem społeczności, kochało i było kochane. Jak wiemy jest to bardzo odpowiedzialne zadanie i bez pomocy Boga nie udaje się.
Propozycje dla rodziców: współdziałanie z Bogiem wymaga od nas pamiętania o tym, czego On od nas oczekuje, o zasadach, które ostrzegają nas przed złym postępowaniem, o dobrych nawykach i o tym, że nie możemy wychowania zostawić tylko Jemu, musimy reagować na próby niewłaściwych działań przez nasze dzieci. Tak więc zaobserwujmy, czy nasze dziecko potrafi słuchać sumienia, czy szczerze traktuje kontakt z Bogiem, czy prawdziwie wierzy w Niego i nauczmy go zwracać się do Boga w sytuacjach trudnych. Pracujemy nad wrażliwością na krzywdę doznawaną przez innych.
Alicja Dzwonkowska
