01.jpg02.jpg03.jpg04.jpg05.jpg06.jpg07.jpg08.jpg09.jpg10.jpg11.jpg12.jpg13.jpg14.jpg15.jpg16.jpg17.jpg18.jpg19.jpg20.jpg21.jpg22.jpg23.jpg24.jpg25.jpg26.jpg27.jpg28.jpg29.jpg

Uczciwość jest jedną z najbardziej deficytowych wartości, jakie możemy spotykać w naszym wieku. Bycie uczciwym oznacza też życie w prawdzie czyli nie oszukiwanie, nie kłamanie, nie oczernianie, nie manipulowanie czy też nie przywłaszczanie sobie cudzej własności materialnej czy intelektualnej. Często wydaje nam się, że będąc uczciwym wiele stracimy, będziemy spostrzegani jako naiwni i nie radzący sobie w otaczającej nas rzeczywistości, ale to uczciwi mają spokój sumienia, zaufanie do siebie, poczucie własnej wartości i odczuwają bliskość Boga.

Tematy szczegółowe:

  1. Uczciwość wobec samego siebie.
    Oznacza to, że potrafimy spojrzeć na siebie bez nadmiernego usprawiedliwiania się, możemy przyznać się do błędów, do działań nie zawsze etycznych. Takie spojrzenie nie jest potrzebne do tego, by popadać w potępianie siebie, ale by zmotywować się do zmiany postępowania.
    Propozycje dla rodziców: pomyślę, czy jest coś, czego nie chcę dostrzec w sobie lub w swoim dziecku i dlaczego? Jakie to będzie miało konsekwencje?

  2. Postępuję uczciwie w szkole, w domu i wobec innych osób.
    Wiemy o tym, że kłamstwa, oszukiwanie, manipulowanie eliminuje nas z kręgu ludzi, którym można zaufać. Uczciwe postępowanie jest ściśle powiązane z poczuciem sprawiedliwości, z ocenianiem drugiej osoby.
    Propozycje dla rodziców: nie zgadzam się na nieuczciwe traktowanie siebie i swojego dziecka. Zachowuję rozwagę w ocenianiu innych osób.

  3. Uczciwość daje błogosławieństwo Boga.
    Nie jest możliwe słuchać głosu Bożego i postępować nieuczciwie. Bóg kocha wszystkie osoby, ale nasze niewłaściwe postępowanie powoduje, że powstaje w nas uczucie oddalenia i wzrasta indywidualizm nacechowany egoistycznymi osądami.
    Propozycje dla rodziców: Bóg jest źródłem wszystkiego, co dobre. Pozwólmy przejawiać się dobru we wszystkich sferach życia. Patrzmy na to, co dobre; słuchajmy tego, co dobre; róbmy; to co dobre, wówczas na pewno odczujemy, że Bóg opiekuje się nami.

Alicja Dzwonkowska

Gdy nadchodzi wiosna nie jest możliwe nie dostrzeżenie piękna w przyrodzie. Zachwycamy się kwitnącymi kwiatami, roślinami, krajobrazem. Pojawiają się pytania: kto stworzył tak piękną naturę, kto nią kieruje i dla kogo.
Natura i jej prawa pochodzą od Boga. Rolą człowieka jest przyjąć ją jako dar, troszczyć się o niego i wykorzystywać ku dobru.
Piękno przyrody jest pięknem naturalnym niezależnym od nas, ale jest również piękno stworzone przez człowieka. Do niego zaliczamy literaturę, architekturę, muzykę, tkaniny, malarstwo. Jeżeli współgra z pięknem naturalnym odczuwamy je jako harmonię, ład, porządek, spokój.
Jest też piękno duchowe, które oparte jest na takich wartościach jak: życzliwość, pokój, tolerancja, mądrość, dobroć, miłość, cierpliwość, szczerość.

Tematy szczegółowe:

  1. Ukazywanie własnego piękna.
    Każdy z nas ma własną niepowtarzalność, swój wewnętrzny urok. Jeśli dostrzegamy go w sobie, pomagamy mu emanować nim na zewnątrz, stajemy się bardziej ufni, bardziej kreatywni i zadowoleni. Nie chodzi tutaj jedynie o piękno fizyczne, które często nas zwodzi, popycha do odczuwania pogardy wobec mniej urodziwych, lecz o wewnętrzny urok, który daje nam nasze myślenie i działanie.
    Propozycje dla rodziców: uczę swoje dziecko dostrzegania własnego piękna i wartości. Pamiętają o tym, że wszyscy mamy wewnętrzne piękno, zapobiegamy powstawaniu dumy i negatywnych uczuć w stosunku do innych.

  2. Dostrzeganie piękna innych osób. Tworzenie pięknego otoczenia.
    Często chcemy być „naj”. Ujrzenie czegoś dobrego i pięknego zwłaszcza w osobie, której nie lubimy lub której  zazdrościmy jest niełatwym zadaniem. Ale możliwym. Rozwijając kontakt z Bogiem musimy pamiętać, że Jego iskra jest w każdym, chociaż przykryta naszymi wadami, nawykami. Tylko robiąc wysiłek intelektualny i wznosząc się ponad wrażenia zmysłowe i emocje możemy dostrzec Jego obecność.
    Drugim ważnym naszym zadaniem jest tworzenie estetycznego otoczenia. To my jesteśmy odpowiedzialni za to, czy są przestrzegane prawa w przyrodzie, czy wokół nas jest porządek i ład. Obecnie często chce nam się wmówić, że to co jest nieestetyczne jest ładne, a to co destrukcyjne jest właściwe, to co dziwne jest naturalne. Musimy w odbiorze artystycznym zachować zdrowy rozsądek i kierować się wrodzonym poczuciem piękna i estetyki, wówczas przyczynimy się do wzrostu harmonii i ładu w świecie.
    Piękno, dobro i prawda są nierozłączne i są filarami naszego życia.
    Propozycje dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem na temat osoby, której nie lubi. Pomogę mu znaleźć w niej dobre cechy.Przyzwyczajam swoje dziecko do utrzymywania porządku wokół siebie.

  3. Bóg przejawia się poprzez piękno.
    Jeśli śledzimy odkrycia nauki dostrzegamy, że największe dzieła powstały w zgodzie z naturą i w kontakcie z Bogiem. W tajemniczości, pięknie świata przejawia się mądrość Boga. Dlatego pamiętajmy o tym, podziwiajmy i radujmy się naturą i bądźmy wdzięczni.
    Propozycje dla rodziców: piękno pochodzące od Boga przyciąga, jest charyzmatyczne. Zadbajmy o to, by nasze serca były dobre i szczere, a piękno jako ich nieodłączny towarzysz pojawi się samo.

Alicja Dzwonkowska

Nadzieja jest związana z oczekiwaniem na lepsze. Wzbudza w nas optymizm i pozytywne myślenie. Dzięki temu mamy ochotę do podejmowania działań, realizacji planów i marzeń. Nadzieja jest szczególnie związana z wiarą.

„Musicie być mocni mocą nadziei, która przynosi pełną radość życia i nie pozwala zasmucać” - Jan Paweł II

Tematy szczegółowe:

  1. Nadzieja i ja.
    Każdy z nas ma określone wyobrażenie o sobie i swoich możliwościach. Jeśli jest pozytywne osiąganie sukcesów jest łatwiejsze. 
    Propozycje dla rodziców: pamiętając o tym, że nasze dzieci są często kopiami nas samych starajmy się nie załamywać w trudnych chwilach oraz być dla nich osobami, które umacniają je w wierze w siebie i w nadziei na spełnione marzenia. 

  2. Nadzieja związana z rodziną i szkołą.
    Te dwa środowiska budzą najwięcej emocji, oczekiwań i pragnień. W nich spędzamy najwięcej czasu i maja na nas kluczowy wpływ w kształtowaniu osobowości. Nasze oczekiwania warto weryfikować co jakiś czas, aby nie czuć rozczarowań.
    Propozycje dla rodziców: kontroluję swoje wypowiedzi. Krytyką nie odbieram innym nadziei. 

  3. Bóg jest obecny w nadziei.
    Nadzieja daje nam siłę do zrealizowania czy zaspokojenia potrzeb. Wiara w Boga powoduje, iż nasza nadzieja, jeśli jest oparta na niej, posiada moc potrzebna do działania. 
    Propozycje dla rodziców: Porozmawiajmy o nadziei jako o wyjątkowej wartości, bez której nie potrafimy dobrze żyć.

Alicja Dzwonkowska

W marcu tematem wiodącym jest inspiracja. Inspiracja jest gotowością do działań twórczych, kreatywnych, przełamujących bariery czy schematy mentalne, jest też otwarciem się na czerpanie wiedzy z autorytetów, osób, które uznajemy za ciekawe, mądre. Inspiracja jest natchnieniem, pomysłem, wyrazem korzystania z wyższych zdolności umysłowych, często bez udziału świadomej percepcji. Najbardziej cenną inspiracją jest ta, która pochodzi bezpośrednio od Boga.
Dzięki inspiracji jesteśmy różni i świat ciągle zmienia się.

Tematy szczegółowe:

  1. Dobre myśli inspirują moje działania.
    Często zainspirowane działanie wygląda jak naśladowanie kogoś. Musimy mieć świadomość tego, że różne środowiska mogą nas pobudzić do niekoniecznie chcianych i dobrych zachowań. Szczególnie istotne jest to w przypadku dzieci. 
    Propozycje dla rodziców: Zaobserwuję, co najbardziej inspiruje moje dziecko. Jeśli jest to złe towarzystwo (nie dotyczy to tylko kolegów czy koleżanek, ale mogą to być nieodpowiednie książki, filmy, czy gry) postanawiam zmienić takie źródła.

  2. Swoją postawą mogę zainspirować innych.
    Czyny bardziej przemawiają niż najpiękniejsze słowa. Ta oczywistość zmusza nas do kontrolowania swojego zachowania wobec dzieci i otoczenia. Dzieci naśladują swoich rodziców. Wzorce jakie przejmą po nas mogą być drogowskazem lub przykrym balastem.
    P    ropozycje dla rodziców: Zaobserwuję, jakie moje postawy, jakie zachowania czy słowa zachęcają dziecko do lepszego postępowania.

  3. Bóg jest źródłem prawdziwej inspiracji.
    Działania człowieka mogą być wywołane egoistycznymi pobudkami, dlatego zaufanie do ludzi jest zawsze ograniczone. Bóg działa z czystej miłości, więc możemy mu zaufać bezgranicznie. Sama możliwość zaufania już jest ogromną łaską otrzymaną od Niego. Jeśli inspiracje przyjdą od Boga, dostaniemy również siłę, aby je zrealizować.
    P    ropozycje dla rodziców: Nauczmy dzieci pamiętania o Bogu i kontaktu z Nim. 
    „Z każdego dnia przeznacz pół godziny na modlitwę, a jeżeli masz dużo do zrobienia, przeznacz 1 godzinę” - Św. Franciszek Salezy
    „Miej czas na to, aby pomyśleć- to źródło mocy. Miej czas na modlitwę – to największa siła na ziemi. Miej czas na uśmiech – to muzyka duszy” - Matka Teresa

Roztropność jest umiejętnością dokonywania mądrych wyborów, opartych na właściwych ocenach sytuacji oraz na uwzględnieniu konsekwencji. Roztropność jest zaleta, cnotą jedną z głównych, potrzebną człowiekowi di wzrastania. Człowiek roztropny nie kieruje się uprzedzeniami czy chwilowymi emocjami, lecz dobrem. Taka osoba wielokrotnie rozważy w sercu i sumieniu swoje decyzje i działania.

"Bez roztropności nie istnieje ani sprawiedliwość, ani męstwo, ani wstrzemięźliwość, ponieważ wszystkie trzy cechy są owocami roztropności" - J. Pieper
"Pierwszym warunkiem szczęścia jest rozsądek" - Sokrates

Tematy szczegółowe:

  1. Swoje umiejętności i talenty wykorzystuje z rozwagą.
    Każdy z nas ma jakieś zdolności, które może wykorzystać w dobry sposób. Zależy to od naszej woli oraz świadomości konsekwencji. Jeżeli wykorzystamy nasze umiejętności w pożytecznym celu, zyskamy nie tylko szacunek innych, ale także i wewnętrzny spokój. Z doświadczenia wiemy, iż osiąganie czegoś kosztem innych w dłuższej perspektywie naraża nas na straty i ból.
    Zadanie dla rodziców: jestem uważny w relacjach z dzieckiem. Inspiruje go do właściwych wyborów i działań. Doceniam i nagradzam rozważne postępowanie swojego dziecka.

  2. Relacje z rodziną i w szkole stają się bardziej roztropne.
    Hasło to dotyczy zarówno rodziców jak i uczniów. Nieprzemyślane sowa, działania mogą rozpętać wokół jakiejś osoby niepotrzebną burzę, a konsekwencje najczęściej ponosi dziecko. Dorośli kochają dzieci i młodzież za ich spontaniczność, pomysły, świeżość spojrzenia, ale i oni muszą pamiętać o rozsądnym zachowaniu, o nieprzekraczaniu granic, o zachowaniu kultury, na co dzień.
    Zadanie dla rodziców: porozmawiam o bezpiecznym, rozważnym korzystaniu z mediów, o zachowaniach ryzykownych, o granicach w relacjach w szkole i w domu.

  3. Roztropność - dar od Boga.
    Wszyscy ten dar posiadamy, mamy też możliwość jego zgłębiania. Niekiedy wydaje nam się, że jeśli będziemy zachowywali się rozważnie, to okażemy się sztywniakami, osobami wyrachowanymi, mało spontanicznymi. Nie musi tak być. Roztropność jest umiejętnością, która pozwala nam wybierać dobro. Bóg nie pragnie naszego cierpienia, dlatego dał nam rozsądek, abyśmy nie narażali się na niepotrzebny ból.
    Zadanie dla rodziców: pamiętam, że roztropność prowadzi zawsze do doświadczenia dobra. Decyzję podejmuję zgodnie z sumieniem i tego uczę swoje dzieci.

Alicja Dzwonkowska

Rozpoczynamy rok kalendarzowy refleksją nad piękną cechą ludzką jaką jest uprzejmość. Jest ona aspektem miłości i wyrazem dobrego, taktownego zachowania. Człowiek uprzejmy zwraca uwagę na to, by swoim zachowaniem nie urazić kogoś, aby nie naruszyć dobre obyczaje. Tę wartość można realizować jedynie w relacjach z innymi osobami. Uprzejmość jest niezbędnym elementem dobrego stylu życia i wnosi łagodność, delikatność, szacunek dla ludzi, wrażliwość na ich potrzeby, tworzy bezpieczną i przychylną atmosferę  do rozmów i współpracy. Umożliwia otwarcie się na innych, motywuje do wysiłku, daje nadzieję i przemienia nasze serca, czyniąc je wolnymi i lepszymi. Uprzejmość przejawia się nie tylko w życzliwych i grzecznych słowach, pozdrowieniach, ale również w postawie, spojrzeniu, mimice i gestach.
Uprzejmość jest w szczególny sposób związana nie tylko z kulturą osobistą ,ale również z kulturą rozumianą szerzej, bowiem zadaniem kultury jest wzmacnianie moralności i zasad etycznych, podkreślanie godności ludzkiej, a nie tak jak obecnie wyrażanie oryginalności i przekraczanie granic dobrego smaku i dobrych obyczajów.

Tematy szczegółowe:
  1. Uprzejmość w szkole jest moim stylem.
    Jest to trudne zadanie nie tylko dla uczniów. Życie szkolne pełne jest wrażeń i dobrych i złych. Są dni lepsze i dni gorsze. Są konflikty, osoby za którymi nie przepadamy. I właśnie to jest wielkim wyzwaniem, by mimo wszystko zachować klasę, nie dać się sprowokować, nie używać wulgaryzmów.
    Zadanie dla rodziców: rozmawiać z dziećmi bez pośpiesznego ich osądzania. Pamiętaj: „Zawsze ilekroć milkniesz, by wysłuchać innych, zawsze wtedy jest Boże Narodzenie”  - Matka Teresa.
  2. Jestem uprzejmy w rodzinie.
    W rodzinie zachowujemy się inaczej niż w pracy czy szkole. W domu opadają z nas maski, pojawiające się sytuacje prowokują i zmuszają nas do ukazania naszych emocji. Pod ich wpływem padają często słowa, które ranią i w efekcie mogą nas od siebie oddalać. Dlatego tak ważne jest, aby nawet po gwałtownych wydarzeniach, przejść do wyjaśnienia, przebaczenia i wciąż zaczynania na nowo, z łagodnością i zrozumieniem.
    Zadanie dla rodziców: nauczyć się zostawiać sprawy związane z zewnętrznym światem i zwrócić uwagę na to, w jaki sposób odnoszę się do swoich dzieci. „Również w udzielaniu nagan trzeba być miłym i grzecznym” - Ojciec Pio.

  3. Bóg chce od nas wzajemnej uprzejmości.
    „Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego… Miłuj nieprzyjaciela”- słowa z Ewangelii niech staną się kluczem do radzenia sobie z codzienną rzeczywistością związaną z kierowaniem i wychowywaniem dzieci, ponieważ zawierają głęboką mądrość serca, tak potrzebną dla naszej duszy. Pamiętajmy, że uprzejmość jest wyrazem miłości.
    Zadanie dla rodziców: porozmawiać z dzieckiem na wspomniany temat. Spróbować zrozumieć trudności w realizowaniu tych zasad, może warto coś podpowiedzieć lub podzielić się doświadczeniem.

Alicja Dzwonkowska

Każdy z nas podlega ciągłym zmianom. Zmiany dokonują się na różnych poziomach, niektóre są niezależne od nas, inne musimy sami zainicjować własną wolą. Są zmiany, którym musimy się poddać np. procesowi starzenia się, możemy je jedynie częściowo opóźnić poprzez odpowiednią dietę i zdrowy tryb życia, ale jest on nieuchronny. To na co mamy wpływ, to nasze postępowanie i wybory moralne, które zależą od poziomu świadomości. Bardzo trudno jest dokonać zmiany czy przemiany dla samego siebie, o wiele łatwiej jest zmobilizować się zmienić się dla kogoś, o czym warto pamiętać w relacjach rodzice - dzieci. Święta Bożego Narodzenia mogą stać się okazją do tego rodzaju postanowień i działań. Jest to okres, który może stać się impulsem do narodzenia się w nas wszelkiego dobra, niezależnego od tego, czym wcześniej emanowaliśmy.

Tematy szczegółowe:

  1. Wiem, że mogę zmienić się na lepsze.
    Nikt z nas nie jest tak doskonały, by nie mógł czegoś w sobie poprawić. Pierwszy krok, to uświadomienie sobie, co chcę zmienić i jakim chcę być. Potem zostaje już tylko pomyśleć w jaki sposób będę się zmieniał, w jakim czasie i wykonać postanowienie. Teoretycznie jest to bardzo proste. My dorośli mamy okazję pokazania swoim dzieciom, że można tego dokonać.
    Zadanie dla rodziców: pomyślę, co takiego mogę zmienić w sobie. Zainspiruję swoje dzieci do prób zmiany swojego postępowania. Może to być zaprzestanie dokuczania komuś, wyśmiewania się czy krytykowania, albo solidniejsze przygotowywanie się do lekcji.

  2. Zmieniając siebie, wpływam na otoczenie.
    Chociaż mamy wrażenia, że zło szybciej osiąga swoje cele, że ma większą siłę oddziaływania, że jest skuteczniejsze, nie możemy zapominać o sile dobra. Na pewno każdy z nas zetknął się z osobą przepełnioną dobrem, która swoją obecnością promieniowała na innych i tym sposobem zmieniała ich postępowanie. My też możemy być takimi, jeśli nie będziemy koncentrować się zbytnio na złych myślach, złych widokach czy działać ze złą intencją. Wówczas przygotowujemy w sobie przestrzeń na dobro.
    Zadanie dla rodziców: w związku ze zbliżającymi się świętami mamy do wykonania więcej prac domowych, zaangażujmy dzieci do pomocy i stwórzmy atmosferę radości i wyrozumiałości. Doceńmy dzieci za  wysiłek.

  3. Swoją zmianą zadowalam Boga.
    Naprawdę liczy się tylko to, czy Bóg będzie ze mnie zadowolony. Nie są ważne nasze stanowiska, sukcesy, osiągnięcia, jeśli dokonaliśmy kosztem innych osób, jeśli inni czuli się pokrzywdzeni lub staliśmy się bardziej egoistyczni czy wyniośli. Bóg oczekuje od nas, aby to, co dajemy innym było pozbawione egoizmu, tj. robienia na pokaz, dla osiągnięcia korzyści. Życie pokazuje, że często takie osoby są niezauważane, ponieważ nie robią wokół siebie szumu, nie domagają się uznania, poklasku, robią coś z miłości do Boga i do ludzi. Ale tylko to jest prawdziwe duchowe wzrastanie, a żaden wysiłek w tym kierunku nie zostanie zapomniany przez Boga.
    Zadanie dla rodziców: zastanowię się, czy to, co wykonuję w pracy, w domu jest robione, by zyskać uznanie ludzi, ale niekoniecznie Boga. Jak mogę to zmienić? Porozmawiam z dzieckiem na temat: w jaki sposób można czynić dobro dla ludzi i Boga? Zachęcę dziecko do dobrego działania.

Alicja Dzwonkowska

Męstwo kojarzy nam się z odwagą ludzi zwłaszcza żołnierzy walczących o wolność kraju. Ale ta cecha jest niezbędna również w czasach pokoju. Nasze serca bowiem są jak pola bitwy, na których niemal codziennie toczy się walka między dobrem a złem, między miłością a nienawiścią, odwagą a tchórzostwem, radością a złością, pokorą a pychą, akceptacją a nietolerancją itd. W zależności co przeważy, jaka będzie intencja naszego działania takimi stajemy się. Każdego dnia możemy toczyć walkę ze złymi skłonnościami, nawykami, cechami czy zachowaniami, które pojawiają się w nas. Aby zwyciężać potrzebna jest świadomość tego co robimy oraz silna determinacja do zmiany. Aby dziecko chciało się zmienić, muszą chcieć tego dorośli. I to oni swoim życiem muszą stale pokazywać, że to co złe można zmienić.

Tematy szczegółowe:

  1. Odważnie podejmuję decyzje i działania dotyczące mojej osoby.
    Oczywiste jest, że za decyzje dzieci odpowiadają dorośli. Nie jest więc dopuszczalne, aby dziecko stanowiło o ważnych sprawach, gdyż mając za mało wiedzy i doświadczeń nie potrafi dokonywać właściwych wyborów. Ale dobrze jest, jeśli jesteśmy gotowi do wysłuchania jego zdania i rozmowy na ten temat.
    Zadanie dla rodziców: godzę się na dobre decyzje dziecka. Stanowczo nie pozwalam na złe działania. Uświadamiam dziecku konsekwencje i proponuję inne zachowania.

  2. Potrafię wyrażać swoje zdanie i odmówić współpracy osobie lub grupie namawiającej do złych zachowań.
    Złe towarzystwo to bardzo szeroki temat. Jednak należy mieć świadomość, iż bardzo łatwo upodobniamy się do otoczenia. A przeciwstawienie się złu, wymaga od nas ogromnego męstwa.
    Zadanie dla rodziców: zastanowię się, czy wiem jak zachowuje się moje dziecko w różnych sytuacjach, z różnymi osobami, a zwłaszcza czy wiem z jakimi kolegami, koleżankami spędza czas i czym się zajmują. Może należy zasięgnąć opinii innych rodziców lub uczniów?
  3. Bóg wspiera odważnych i nieustraszonych.
    Gdyby nie było takich ludzi, nie można by było dokonywać zmian. Życie stawia wyzwania, z którymi musimy sobie poradzić. I nie chodzi tylko o zdobycie pozycji czy bogactwa, ale również o bycie wiernym zasadom i wartościom, które czynią człowieka pełnym godności. Niekiedy to, co wydaje się nielogiczne, czy też nie do osiągnięcia dokonuje się, gdyż nasza decyzja, nasza determinacja spodobała się Bogu.
    Zadanie dla rodziców: Przypomnijmy dzieciom wydarzenia świadczące o męstwie. Zaakcentujmy, jak bardzo potrzebne jest stawianie czoła niesprawiedliwości i nieprawdzie.

Alicja Dzwonkowska

Skupiając się na solidarności mam na myśli odczuwanie więzi, współczucia, chęci pomocy i działania razem z daną osobą lub grupą.
Solidarność jest wyrazem poczucia wspólnoty i jedności. Powoduje, że jesteśmy gotowi do bycia razem na dobre i złe, gotowi do brania odpowiedzialności. Solidarność kształtuje się na bazie zrozumienia, życzliwości, poświęcenia i wspierania.

Tematy szczegółowe:

  1. Solidarne postępowanie względem samego siebie.
    Takie sformułowanie tematu może wydawać się niejasne. Aby dobrze zrozumieć, musimy spojrzeć na siebie  jako na istotę duchową, która poza ciałem, umysłem, zmysłami, uczuciami m głębsze pokłady. Człowiek powinien swe życie oprzeć na etycznym, moralnym działaniu – taka  jest istota człowieczeństwa. Ciało, umysł, zmysły mają temu służyć. Aby prawdziwie były one wykorzystywane w tym celu, musimy pamiętać o dobrym postępowaniu. I to jest właściwa solidarność z samym sobą.
    Zadanie dla rodziców: zaobserwuję, czy moje dziecko tak samo działa , jak mówi i myśli i czuje. Jedność słów, myśli i czynów jest podstawą do kształtowania prawdziwej osobowości, która zaowocuje odwagą, pewnością, zaufaniem do siebie.

  2. Solidarni w klasie, w rodzinie.
    Najwięcej nieporozumień i konfliktów rodzi się w kontaktach z najbliższymi oraz z tymi, z którymi przebywamy najczęściej. Jak rozumieć solidarność klasową? Najogólniej mówiąc jest zgoda na realizowanie wspólnych celów, gotowość do obrony drugiej osoby, jeśli zachodzi taka konieczność. To wymaga umiejętności wczuwania się w sytuację innej osoby. Oczywiście niezbędne jest właściwe rozróżnianie dobra od zła, przewidywanie konsekwencji działań. Nie można być solidarnym w złym.
    Podobnie jest z rodziną. Tutaj solidarność szczególnie opiera się na poszanowaniu każdego członka rodziny, nie ośmieszania go, zwłaszcza poza domem, wobec obcych, szanowania jego roli i zadań, jakie otrzymał w rodzinie. Z solidarności jesteśmy zwolnieni, jeśli rodzina funkcjonuje patologicznie, występuje przemoc, uzależnienia i dzieje się krzywda komukolwiek. Wówczas jesteśmy zobowiązani do szukania pomocy u osób z zewnątrz.
    Zadanie dla rodziców: zastanowię się, czy jestem prawdziwie solidarny. Czy zbyt często nie krytykuję z błahych powodów swoje dziecko, skarżę się na nich  do osób z zewnątrz, bez prób rozwiązywania spraw trudnych z dzieckiem. Czy naprawdę interesuję się rodziną, czy mam czas do wysłuchania dziecka, czy znam jego kolegów, jego problemy, a także jego efekty nauki w szkole?

  3. Solidarni z Bogiem.
    Niektórym się może wydawać, że jesteśmy zwolnieni z odpowiedzialności za to, co dzieje się wokół nas, ponieważ Bóg tak chce. Bóg jest wszechmocny, ale dał wolną wolę człowiekowi i przeznaczył go do działania w świecie. Aby to działanie dawało satysfakcję, należy go oprzeć na zasadach danych nam i sprawdzonych przez wiele pokoleń. Solidarność z Bogiem to budowanie świata w oparciu o Jego wolę i Jego nauki. A więc wymaga ona ciągłego stawiania pytań Bogu i słuchania Jego odpowiedzi, które najczęściej pojawiają się w sercu.
    Zadanie dla rodziców: wytłumaczę dziecku, w jaki sposób wysłuchiwać odpowiedzi Boga w sercu.

Alicja Dzwonkowska

Obecnie we wrześniu skupimy się na temacie współpracy.
Tematy szczegółowe:

  1. Współpraca w zespole klasowym.
    Jako rodzice niekiedy słyszymy skargi czy opinie naszych dzieci na temat różnych trudności w relacjach, zwłaszcza w pracy grupowej. Zdarza się, że jakieś dziecko chce narzucać innym swą wolę za wszelka cenę, krytykuje innych, oskarża, atakuje, obmawia i inicjuje konflikty. Jeśli dotyczy to naszego dziecka musimy się przyjrzeć i dostrzec, gdzie nauczyło się takich strategii postępowania, jakie korzyści z takiego postępowania otrzymuje.
    Zadanie dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem na temat zajęć grupowych w klasie, rozpoznam problemy i zastanowię się, kogo naśladuje moje dziecko i w jaki sposób mogę osłabić niepożądane zachowania oraz wzmocnić to, co dobre.

  2. Współdziałanie w rodzinie.
    Codziennie obserwujemy, jak nasze dziecko postępuje w domu, jakie ma relacje z nami, z rodzeństwem, czy nastawione jest tylko na branie, czy i jak wywiązuje się z powierzonych obowiązków. Dziecko winno aktywnie uczestniczyć w życiu rodziny, być zaangażowanym w pomoc innym, dostrzegać potrzeby najbliższych osób, gdyż wtedy czuje się potrzebne i uczy się funkcjonowania w grupie, uczy się podstawowych czynności domowych, potrafi docenić wysiłek innych osób i być wdzięcznym. Dziecko jest bardzo ważne, ale nie można uczynić go centrum uwagi.
    Zadanie dla rodziców: przydzielę stałe obowiązki swojemu dziecku (jedno zadanie, które lubi wykonywać i jedno, którego nie lubi). Nagradzam za dobre wykonanie i wysiłek. W przypadku niechęci dziecka rozmawiam i spisuję umowę.

  3. Bóg i moje z Nim współdziałanie.
    Jako rodzic otrzymałem też zadanie od samego Boga: wychować dziecko, by umiało dokonywać dobrych wyborów, by umiało odróżniać dobro od zła, by było w przyszłości prawym członkiem społeczności, kochało i było kochane. Jak wiemy jest to bardzo odpowiedzialne zadanie i bez pomocy Boga nie udaje się.
    Zadanie dla rodziców: współdziałanie z Bogiem wymaga od nas pamiętania o tym, czego On od nas oczekuje, o zasadach, które ostrzegają nas przed złym postępowaniem, o dobrych nawykach i o tym, że nie możemy wychowania zostawić tylko Jemu, musimy reagować na próby niewłaściwych działań przez nasze dzieci. Tak więc zaobserwujmy, czy nasze dziecko potrafi słuchać sumienia, czy szczerze traktuje kontakt z Bogiem, czy prawdziwie wierzy w Niego i nauczmy go zwracać się do Boga w sytuacjach trudnych.

Alicja Dzwonkowska

Po raz kolejny rozpoczynamy rok szkolny i zapraszamy wszystkich rodziców do włączenia się w realizację programu wychowawczego opartego na podstawowych wartościach. Będziemy starali się zwrócić szczególną uwagę na to, co jest dobre i niezbędne do kształtowania otwartej, szlachetnej i godnej zaufania osobowości. Pragniemy również Państwa inspirować do kształtowania u swoich dzieci takich umiejętności, które potrzebne są, aby mogły pokonać pojawiające się trudności i osiągać sukcesy na każdym polu.
W tym roku szkolnym będziemy koncentrować się na następujących aspektach wartości: współpraca, solidarność, męstwo, przemiana, uprzejmość, roztropność, inspiracja, nadzieja, piękno, uczciwość.
Zapraszając do współpracy wierzymy, iż razem możemy osiągnąć lepsze efekty i nawet, jeśli obecnie ich być może nie dostrzeżemy, to zaowocują one w przyszłości. Celem naszego programu jest nie tylko nauczenie przestrzegania pewnych zasad obowiązujących w życiu, lecz wdrożenie do prawego, do moralnego postępowania. Moralność bowiem jest fundamentem dobrego społeczeństwa, bez której ono upada.
Program „Wychowanie w wartościach” uwzględnia trzy płaszczyzny: indywidualną (potrzeby, emocje, mechanizmy obronne, obraz siebie itp.), społeczną (relacje w rodzinie, w szkole, komunikacja, strategie rozwiązywania konfliktów, odpowiedzialność i podejmowane role) i duchową (stosunek do Boga, kontakt z Nim, sumienie, wdzięczność, otrzymane dary itd.). Tematy jakie proponuję zachęcają do refleksji i poszukiwań odpowiedzi nie tylko uczniów lecz i dorosłych. Oczekujemy i zachęcamy, aby to, co podejmujemy w szkole, było kontynuowane w domu.

Nasza szkoła

Cytat dnia

Piękne życie jest wielkim ideałem młodości zrealizowanym w wieku dojrzałym.

Alfred de Vigny

Kalendarz

Polecamy

lo archutowski

opoka

gosc n

wiara

archidiecezja

Początek strony