fb

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg

Dzień 9 listopada 2018 r. był w naszej szkole momentem wieńczącym wielotygodniowe przygotowania do uroczystych obchodów 100 - lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Świętowanie rozpoczęliśmy o 8:30, kiedy to na naszej scenie wystąpili podopieczni p. Ewy Dmowskiej i p. Grażyny Chmielewskiej w przedstawieniu pt. „Pisk Białego Orła”. Nasi najmłodsi milusińscy niezwykle dojrzale podeszli to trudnych tematów powstańczych, prezentując się bardzo dostojnie. Wrażenia artystyczne były wzmocnione piękną scenografią, która przenosiła nas do wnętrza polskiego dworku, gdzie za zabytkowym stołem, przy roziskrzonym kominku, można było ogrzać się przy wspólnym posiłku, powspominać dawne czasy, pomodlić się o wyzwolenie Ojczyzny. Byliśmy pod wrażeniem interpretacji i metaforycznego opisania zaborców, jako czarnych orłów rozszarpujących naszego Orła Białego pomiędzy siebie.


Drugi tego dnia apel odbył się o 9:30, a przygotowała go klasa 6 szkoły podstawowej pod kierunkiem swojej wychowawczyni – p. Katarzyny Strumińskiej. Uczniowie czuli się na scenie jak ryby w wodzie, toteż publiczność miała nie lada gratkę i mogła cieszyć się pięknym występem.
Kolejnym etapem świętowania, było przyłączenie się do ogólnopolskiej akcji zaproponowanej przez Ministra Edukacji Narodowej, jaką było bicie rekordu we wspólnym odśpiewaniu hymnu narodowego o godzinie 11:11. „Mazurka Dąbrowskiego” wykonaliśmy na terenie przykościelnym, gdzie zgromadziła się cała społeczność naszej szkoły. Hymn zaintonowała p. Barbara Jurczyk, a dzięki oprawie muzycznej i nagłośnieniowej p. Marka Dąbrowskiego, słychać nas zapewne było w całej okolicy. Do śpiewania przyłączali się spacerujący w pobliżu naszej szkoły przechodnie. Wykonanie hymnu poprzedziło wprowadzenie Sztandaru Katolickiego Zespołu Edukacyjnego im. ks. Piotra Skargi. Nasz poczet sztandarowy zajął honorowe miejsce, tuż przy pomniku naszego patrona. Jeden z uczniów gimnazjum – Łukasz Witak, opowiedział nam o historii i zwyczajach związanych z wykonywaniem hymnu narodowego podkreślając, jak ważna jest to pieśń i że jako symbol narodowy, należy ją czcić i traktować z pietyzmem.
Po hymnie, poczet sztandarowy poprowadził nas ponownie do sali gimnastycznej, gdzie na scenę wkroczyli artyści z klas trzecich gimnazjum. Uczniowie wspierani byli w swoim spektaklu także przez reprezentantkę klasy ósmej. Ponad godzinny spektakl został oparty o klasykę literatury polskiej od romantyzmu po okres Młodej Polski. Autorką scenariusza i reżyserką była p. Martyna Kaczmarska. Na podstawie naszych narodowych dramatów, wierszy, poematów, nowel, powstał spektakl skromny i cichy, oparty na sile słowa i języka, jako czynników ideotwórczych, motywujących w okresach zaborów do walki narodowowyzwoleńczej. Uczniowie recytowali oryginalne teksty naszych wieszczów, m.in.: fragmenty „Wielkiej Improwizacji”, „Widzenia ks. Piotra” z „III. cz. Dziadów” Mickiewicza, monologu Kordiana ze szczytu góry Mont Blanc, gdzie bohater głosił, iż Polska jest „Winkelriedem narodów”. Odwołano się także do „Wesela” i „Nocy listopadowej” Wyspiańskiego, „Glorii victis” Orzeszkowej, „Wiernej rzeki” i „Syzyfowych prac” Żeromskiego, „Pana Tadeusza” Mickiewicza. Recytowano „Moją piosnkę II” i „Fortepian Chopina” Norwida, „Do Matki Polki”, „Śmierć pułkownika” Mickiewicza, „Grób Agamemnona” i „Sowińskiego w okopach Woli” Słowackiego. Pojawiły się odwołania do Sienkiewicza i Prusa. Wspomniano o roli malarstwa realistycznego Matejki, symbolizmu Malczewskiego, akademizmu Kossaka. Widzowie mieli okazję podziwiać reprodukcje wybranych dzieł mistrzów malarstwa polskiego na towarzyszącej widowisku wystawie. Oprawę muzyczną stanowiło wspólne odśpiewanie „Roty” i „Murów”. Spektakl uświetnił swoim koncertem absolwent - Mateusz Brzozowski, który zagrał „Szarą piechotę” i „My pierwsza brygada” w niezwykle lirycznej, wzruszającej aranżacji. Wagę wypowiadanych słów podkreślały czarne stroje recytatorów. Młodzieży udało się zbudować niezwykłą, momentami metafizyczną atmosferę. Ich skupienie, zaangażowanie i dojrzałość w prezentowaniu utworów, zdecydowanie przewyższała ich wiek. Dali nam tym samym ogromny powód do dumy. Występ nagrodzono gromkimi brawami.
Wraz z końcem spektaklu nie skończyło się jednak nasze świętowanie. Około 12:40 ponownie zgromadziliśmy się na terenie przykościelnym, by pobić kolejny rekord dla Niepodległej. Tym razem wszyscy uczniowie, począwszy od zerówki, aż do klas gimnazjalnych, wraz z Dyrekcją i Gronem Pedagogicznym, odtańczyli poloneza do muzyki skomponowanej przez Kilara do ekranizacji naszej narodowej epopei. Wraz z pierwszymi taktami, po słowach: „Poloneza czas zacząć!”, ruszył korowód, gdzie każdy przyozdobił swój strój o kotylion, czy biało – czerwony kwiat. Ponownie, także za sprawą tego występu, udało nam się zainteresować przechodniów.
Obchody święta odzyskania niepodległości przez Polskę są niezwykle ważnym elementem budowania tożsamości narodowej, rozbudzania w obywatelach postaw patriotycznych, pielęgnowania miłości i szacunku do ojczyzny. Rokrocznie przypominamy sobie drogę naszego kraju do odzyskania najcenniejszej wartości, jaką jest wolności. Pamięć o historii to obowiązek każdego Polaka. Wierzymy, że rozbudzanie świadomości o drodze naszej Ojczyzny do niepodległości, jest niezwykle istotna w procesie wychowania młodych ludzi, kształtowania ich morali, etyki, empatii. Przekazywanie wiedzy o historii, literaturze i sztuce narodowej winna być naturalnym procesem międzypokoleniowym.  
Niech nam żyje Niepodległa!

Początek strony