fb

1.jpg2.jpg3.jpg4.jpg5.jpg6.jpg7.jpg8.jpg

Tolerancja jest postawą akceptacji dla innych, szacunku dla różnic, które występują między nami. Postawa tolerancyjna potrzebna jest również dla siebie samego, nawet jeśli popełniamy błędy. Błędy są informacją potrzebną do tego, co należy zmienić. Wydaje się, że nie tylko szkoła jest miejscem, gdzie dostrzegane są nasze błędy, ale cały świat jest szkołą. Umiejętność spostrzegania błędów i ich korygowania pod wpływem świadomej refleksji(dorośli) czy też posłuszeństwa (dzieci) powoduje, że wzrastamy. 
Tolerancja jest otwartością na innych, oznacza gotowość uczenia się od nich. Aby być tolerancyjnym należy wznieść się ponad różnice, ponad odmienność, ponad to co nam się nie podoba. To również dostrzeganie tego co dobre w innych i przyjmowanie tego co dobre. To wzniesienie się ponad własne ego. 
Tolerancja jest zaporą przed takim niebezpiecznym myśleniem jak wywyższanie się i pogardzanie innymi. Brak tolerancji wynika często z niewiedzy, uprzedzeń, stereotypowego myślenia czy lęku. Eskaluje on napięcia i konflikty, a jeśli któraś ze stron konfliktu czuje się silniejsza doprowadza do konfrontacji  o różnych wymiarach, nawet wojennych.

W październiku będziemy poruszać następujące tematy związane z tolerancją:

  1. Tolerancja wobec koleżanek i kolegów. Granice tolerancji.
    Oczywiste jest, że wszyscy musimy umieć stawiać granice innym jak i szanować cudze granice. Dotyczy to zarówno granic fizycznych, emocjonalnych, intelektualnych i duchowych. Właściwy system granic gwarantuje nam bezpieczeństwo w kontaktach z innymi ludźmi, wzmacnia postawę szacunku dla cudzych granic, daje nam możliwość wyrażenia niezgody na nieodpowiednie działania.
    Zadanie dla rodziców: przeprowadzę rozmowę z dzieckiem na temat granic w domu i w szkole oraz konsekwencji ich przekraczania.

  2. Tolerancja wobec starszych.
    Ten temat jest związany z szacunkiem oraz dostrzeganiem roli osób starszych i ich potrzeb. Zdarza się, że osoby starsze są zniecierpliwione czy zachowują się nieprzyjemnie. Jeśli poznamy przyczyny takiego zachowania i zaprezentujemy postawę zrozumienia z pewnością relacje ocieplą się. Oczywiście wielu starszych osób jest dla dzieci wspaniałymi opiekunami i wręcz je rozpieszczają, mają więcej zrozumienia niż niejeden rodzic. Za to im jesteśmy wdzięczni.
    Zadanie dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem o osobach starszych. Wspólnie z dzieckiem pomodlę się o pomyślność dla nich.

  3. Akceptacja i pomoc osobom niepełnosprawnym oraz osobom z innych kultur i narodowości.
    Obecnie, gdy istnieje możliwość dla nas i dla innych przenoszenia się poza granice własnego kraju zdarza się, że w jakimś środowisku jesteśmy obcy. Zadaniem obecnego wieku jest otwieranie się i poznawanie innych zwyczajów, dostrzeganie uwarunkowań różnych zachowań i wartości. Aby kogoś ocenić należy bliżej poznać jego historię. Dotyczy to również osób niepełnosprawnych. Często nie pomagamy, bo nie znamy ich i zwyczajnie boimy się ich.
    Zadanie dla rodziców: razem z dzieckiem pomogę przynajmniej jednej osobie.

  4. Przebaczenie.
    Jest to temat, który niekiedy zatruwa nam całe życie. Czasem wydaje nam się, że wina kogoś jest tak duża, że nie można wybaczyć, lub że nie będziemy w zgodzie ze sobą, jeśli wybaczymy. Zapominamy, że wybaczenie nie jest tylko wolą i wysiłkiem człowieka, ale także łaską Bożą. Naszym zadaniem jest zaniechanie zemsty i pozbycie się urazy. Nie należy mylić z zaniechaniem kary dla sprawcy – byłoby to gorszące dla innych i dla sprawcy. Wybaczenie jest cudownym misterium dokonującym się w naszym sercu, powodującym uzdrowienie, oczyszczającym nasze serca z żalu, złości, gniewu i czyniącym miejsce na uczucia wzniosłe. Po prawdziwym wybaczeniu nie ma miejsca na pielęgnowanie złych myśli czy urazy. Nie musi oznaczać całkowitego zapomnienia, bo dzięki pamięci o tym w przyszłości jesteśmy ostrożniejsi.
    Zadanie dla rodziców: rozmowa z dzieckiem o przebaczaniu oraz komu jeszcze i co mogę wybaczyć.

Alicja Dzwonkowska

Początek strony