01.jpg02.jpg03.jpg04.jpg05.jpg06.jpg07.jpg08.jpg09.jpg10.jpg11.jpg12.jpg13.jpg14.jpg15.jpg16.jpg17.jpg18.jpg19.jpg20.jpg21.jpg22.jpg23.jpg24.jpg25.jpg26.jpg27.jpg28.jpg29.jpg

W kwietniu zatrzymamy się na temacie wiary. Czym jest wiara, czy można żyć bez wiary, jaka jest moja wiara? Na te pytania każdy musi odpowiedzieć  sobie sam. Ogólnie można rzec, że wiara jest uznaniem czegoś za pewne i oczywiste, chociaż do końca nie można tego udowodnić. Nasz rozum nie potrafi tego pojąć.

Tematy szczegółowe:

  1. Wiara w Boga
    Wiara jest dziełem łaski, a jednocześnie świadomą i dobrowolną odpowiedzią człowieka na samoobjawienie się Boga - Jan Paweł II
    Przez wiarę Chrystus zamieszkuje w sercu wierzącego, dzięki czemu uczeń upodobnia się do samego Pana i przyjmuje Jego postać - Jan Paweł II
    Człowiek nie może wytłumaczyć sobie sensu wszystkiego, co dzieje się w jego życiu – a więc musi przyznać, ze nie jest panem własnego losu… Jest jednak przekonany o swoim przeznaczeniu i stara się odkryć, w jaki sposób je otrzymał, w jaki sposób jest ono wpisane w jego istnienie - Jan Paweł II
    Nauka nie jest w stanie zweryfikować pytania o istnienie Boga - Jan Paweł II
    Celowość obecna we wszechświecie każe domyślać się istnienie Stwórcy - Jan Paweł II

    Łatwiej jest nam wierzyć w Boga, gdy widzimy niewytłumaczalne zdarzenia nazwane cudami, jeszcze głębiej wierzylibyśmy, gdyby Bóg w fizycznej formie osobowej pojawił się przed nami. Wiemy, że niektórzy mieli takie szczęście. Wszystkim innym pozostaje uwierzyć, mimo braku takich doświadczeń. Bóg istnieje. To motto jest podstawą do prowadzenia życia moralnego, do wdrażania Jego nauk codziennie. Ci, którzy tak postępują osiągają radość wewnętrzną i spokój sumienia.
    Zadanie dla rodziców: pomyślę, w jaki sposób wdrażam nauki pochodzące od Boga? Czy moje dziecko może dostrzec moją wiarę? Z dzieckiem porozmawiam o Bogu i w jaki sposób On przejawia się w świecie.

  2. Wiara i zaufanie do siebie.
    Znamy przykłady różnych, wielkich postaci, które poprzez wielką wiarę w siebie, w swoje możliwości osiągnęły sukcesy. Wiara w siebie, zaufanie do siebie jest potrzebne na każdym kroku, aby zrealizować wszelkie zamierzenia i cele. Jak ona powstaje? Poprzez wysiłek i wytrwałość oraz akceptację osób z zewnątrz. Rola rodziców jest w tym procesie niezastąpiona, przynajmniej na etapie początkowym.
    Zadanie dla rodziców: odpowiem sobie na pytanie: czy potrafię pogłębiać wiarę w siebie u mojego dziecka? Czy nie jestem zbyt wymagający, krytyczny, czy dostrzegam wysiłek i starania mojego dziecka? Czy jestem zbyt pobłażliwy, za często chwalę, co deprywuje wagę pochwały. Porozmawiam z dzieckiem , poproszę go, aby powiedziało mi coś o sobie, jakie jego zdaniem ono jest, z czym sobie dobrze radzi, a co sprawia mu kłopoty. Zaobserwuję, jak zachowuje się w nowych, trudniejszych sytuacjach i wyzwaniach.

  3. Wiara w świat 
    Niewidzialny Bóg staje się widzialny poprzez swoje dzieła - Jan Paweł II
    Stwarzając świat ze swej nieskończonej dobroci, Bóg stworzył go dobrym - Jan Paweł II
    Piękno tego świata każe nam podnosić wzrok ku górze, ku Bogu - Jan Paweł II

    Dostrzeganie Boga w Jego dziełach, to niezbędna umiejętność, by odczuwać zachwyt za akt stworzenia, by pamiętać o Bogu, Jego mocy, mądrości, tajemniczości. Ale jednocześnie obserwujemy, że ludzie często postępują źle i są niegodni nazwania ich dziećmi Boga. Zawsze niewłaściwe postępowanie człowieka nakazuje nam zachować ostrożność w relacjach. Nie każdy, kto nazywa się twoim przyjacielem jest nim prawdziwie. Współcześni ludzie są zbyt chwiejni emocjonalnie, mentalnie, niegruntowani we właściwych wartościach. Stąd doznajemy wiele bólu i rozczarowań. Można zatrzymać ten trend poprzez nie pozwolenie na krzywdzenie siebie i wiarę w takie wartości, które ukażą nam miłość Boga, Jego opiekę nad nami.
    Zadanie dla rodziców: porozmawiam z dzieckiem o tym, jak piękny jest świat (przyroda, zjawiska…), ile mądrości kryje w sobie, co jest dziełem Boga i o tym, że jednocześnie żyją osoby wobec których musimy zachować ostrożność, nie naśladować ich i nie wierzyć im.

Alicja Dzwonkowska

Początek strony